سه جریان برای انتخابات مجلس خیلی تبلیغ می‌کنند:
۱- راه نو
۲- از ما
۳- عدالتخواهان
تعهدات و وعده‌هاشون رو بررسی کنیم.
راه نو:
اینها خودشون رو به عنوان «مجموعه‌ای از متخصصان و اساتید جوان علوم اقتصادی» معرفی می‌کنند، با «برنامه‌ای منسجم».
روی سایت‌شون سه شعار اقتصادی دارند: ۱- پرهیز از خام‌فروشی و افزایش صادرات غیرنفتی؛ ۲- شفافیت اقتصادی و مبارزه با فساد؛ ۳- رونق تولید و اشتغال‌زایی پایدار.
هیچ توضیحی در مورد نحوه تحقق این شعارها پیدا نکردم، چه رسد به «برنامه‌ای منسجم». لینک‌هایی رو سایت‌شون هست که البته کار نمی‌کنند. صرفا سه شعار پوپولیستی رو سایت‌شون گذاشته‌اند، ولی تا مشخص نشه برنامه‌شون چیه، نمی‌شه نسبت به سطح علمی این اساتید مدعی علم اقتصاد مطمئن شد.
برعکس دو جریان دیگه، «راه‌نو» تعهدنامه حرفه‌ای منتشر نکرده.
از ما
این جریان یک تعهدنامه حرفه‌ای داره، که عمدتا مبتنی بر شفافیت و اجتناب از تعارض منافعه. در محور شفافیت، متعهد شدن که هزینه‌ها، دریافتی‌ها، سفرها، توصیه نامه‌ها و دیدارها رو ثبت و اعلام عمومی کنند؛ همینطور طرح‌ها، نطق‌ها، و رای‌ها در کمیسیون‌ها و صحن مجلس، رو ثبت و اعلام کنند. در محور اجتناب از تعارض منافع، متعهد شده‌اند که هدیه نگیرند و هدیه ندهند. همینطور متعهد شده‌اند که اگه «منافع مختلف» متعارض شدند، «مصالح نظام و اکثریت مردم» رو ملاک قرار دهند.
با نگاهی به لیست نامزد‌هاشون می‌بینم تا همینجا، به تعهدشون نسبت به اعلام هزینه‌ها و دریافتی‌ها عمل نکردن، پس چرا باید باور کنیم به بقیه تعهدات‌شون عمل می‌کنند؟ بحث مفصل تعارض منافع رو هم صرفا به موضوع هدیه گرفتن تقلیل دادن، و اشاره‌شون به «مصالح نظام و اکثریت مردم» هم شعاری و هم مبهمه.
یه تعداد «ارزش» هم معرفی کردند، مثل «جوان گرایی»، «عدالت و مبارزه با فساد»، «توجه به محرومان و مستضعفان» و ...، منتها دریغ از دو کلمه برنامه اقتصادی که بفهمیم چه جوری قراره اقتصاد کشور رو رشد و توسعه بدهند.
عدالتخواهان
عدالتخواهان در یک تعهدنامه ده بندی به شفافیت متعهد شده‌اند. ولی این تعهد در عملشون دیده نمی‌شه، چون هیچ جای سایت‌شون جزییات مالی ستاد انتخاباتی هیچکدوم‌شون نیست.
برنامه عدالتخواهان یکسری اولویت‌های اجتماعی داره، که تسهیل اعتراضات مردمی، اصلاح وضعیت فیلترینگ و برخوردهای قضایی در عرصه مجازی، و تدوین قانون صدا و سیما از جمله اونهاست. ولی ننوشته‌اند دقیقا می‌خواهند چکار کنند.
اولویت‌های اقتصادی‌شون از این قراره:
۱- به جای اینکه کارآفرین اول مجوز بگیره و بعد کسب و کارش رو شروع کنه، اول اعلام آغاز به کار می‌کنه و بعد دولت فرصت محدودی برای اظهار نظر خواهد داشت. این ایده اگرچه جالب، ولی اینقدر مختصر و خامه که نمی‌شه روش حساب کرد.
۲- تعارض منافع اصناف سیاستگذاری چون نظام پزشکی و کانون وکلا به فساد منجر شده. گفته‌اند با رفع منافع متعارض، مشکل رو برطرف می‌کنند ولی ننوشته‌اند دقیقا چه جوری.
۳- میگن خصوصی‌سازی به فساد منجر شده، لذا متوقفش می‌کنند. ولی اشاره‌ای نکرده‌اند که آیا هدفشون بنگاه‌داری دولتیه، یا قراره نحوه خصوصی‌سازی رو اصلاح کنند. تا با جزییات توضیح ندهند، این حرف جز یه شعار پوپولیستی نیست.
۴- میگن مشکل ما بی‌اطلاعی مدیران از درد مردمه، و اگه زندگی‌شون به مردم نزدیک بشه مشکلات رو حل می‌کنند. گویی مدیران کاستی در علم و توانایی ندارند؛ فقط بی‌خبرند!
یادش به خیر دولت نهم می‌گفت اگه رییس جمهور به جای کت و شلوار، مثل مردم کاپشن زیپ‌دار بپوشه، مشکلات حل می‌شن.
۵- بانکهای خصوصی، بیمارستان‌های خصوصی، و مدارس خصوصی رو دولتی می‌کنند، و به همه مردم خونه دولتی می‌دهند.
میگن بانکهای خصوصی عامل رشد نقدینگی‌ند، اما نمی‌گن چرا زمانی که همه بانکها دولتی بودند، رشد نقدینگی همین ۲۷ درصدی بود که امروز هست.
دولت رو خونه‌ساز بهتری می‌دونند تا مردم. خونه دولتی به مردم دادن اولا به یارانه پنهان در قیمت مسکن منجر میشه، ثانیاً ساخت و ساز بخش خصوصی رو کساد می‌کنه، و ثالثا بهینگی اقتصاد رو کاهش می‌ده.
از حیث آموزش و درمان هم، گویی عدالت یعنی دریافت یکسان خدمات بی‌کیفیت، به جای تلاش و رقابت برای ارتقاء کیفیت.
جمع بندی:
۱- معلوم نیست «راه‌نو» جز رای آوردن، چه هدف و برنامه دیگه‌ای داره.
۲- «از ما» چند تا شعار بی‌معنی داده، ولی به تعهدات فعلیش هم مقید نمونده.
۳- عدالتخواهان هم تعهدشون نسبت به شفافیت انتخاباتی رو عملی نکردن. منتها تنها گروهی هستند که برنامه‌ای، ولو کلی، دارند، اگرچه نظریات‌شون تلفیقی از نظریات دولت دهه ۶۰، مجلس هفتم و هشتم، و دولت نهم هست.
مطمئنا خرشون که از پل انتخابات رد شد، برنامه‌های مبسوطی منتشر می‌کنند و به همه تعهدات‌شون هم عمل می‌کنند!!!
منبع: https://t.me/Economics_and_Finance