شغل های بدون متصدی/ مشاغلی که کسی آنها را نمی خواهد
بر اساس گفته های وزیر کار دو میلیون شغل بدون متصدی وجود دارد.
شاید باورش برای خیلیها سخت باشد که دو میلیون شغل بدون متصدی در اقتصاد ایران وجود دارد.
دو میلیون شغل بی تصدی را نخستین بار مدتی پیش وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد. پس از او رئیس دانشگاه جامع علمی-کاربردی حتی رقم را بیشتر اعلام کرد. عبدالرسول پورعباس آمار این مشاغل را 2.5 میلیون نفر ذکر کرد. علت اصلی از نگاه او نداشتن مهارت متقاضیان است. موضوعی که هرچند وزیر کار تایید میکند اما علت دیگری هم از نگاه او دخیل است.
علی ربیعی اعتقاد دارد نگاه کارجویان به اشتغال عوض شده است. او اشاره کرده بود که این مشاغل بدون متصدی، شغلهای سخت و فیزیکی هستند که خریداری ندارند. در واقع همان کارهای سختی که از نگاه برخی در تصرف اتباع بیگانه است. به همین دلیل ربیعی صراحتاً بیان کرده بود: « نیازمند تغییر تیپولوژی نیروی کار هستیم.»
مسالهای که معاون توسعه اشتغال وزارت کار به گونهای دیگر بیان میکند. حسن طایی میگوید متقاضیان شغل باید کمی سطح انتظارات خود را پایین بیاورند و پس از یافتن شغل به تدریج رشد کنند. درخواستی که از نگاه تحصیلکردههای دیروز و متقاضیان امروز شغل در بازار کار، شاید چندان خوشایند نباشد. با این حال به نظر میرسد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی فعلاً تنها میتواند برای حل این مشکل از همین راهکار «درخواست» استفاده کند.
اما از سوی دیگر نکته قابل توجه تعداد کل بیکاران کشور است. در حالی حدود دو میلیون و 300 هزار بیکار در اقتصاد ایران وجود دارد که طبق آمارهای برخی مسوولان به همین میزان نیز فرصت شغلی در کشور وجود دارد که متصدی ندارند. طبق آخرین آمار اعلامی از سوی مرکز آمار ایران در حال حاضر حدود دو میلیون و 300 هزار بیکار در کشور وجود دارد. بیکارانی که به دلیل نداشتن مهارت یا نبودن فرصتهای شغلی نتوانستهاند مشغول به کار شوند.
از این میزان بیش از یک میلیون و 600 هزار نفر مرد و حدود 700 هزار نفر زن هستند. همچنین یک میلیون و 800 هزار نفر در بخش شهری و 500 هزار نفر دیگر در بخش روستایی کشور هستند. موضوع قابل توجه دیگر این است که از این دو میلیون و 300 هزار نفر، 700 هزار نفر آنها جوانان 15 تا 24 سال و حدود 800 هزار نفر دیگر آنان جوانان 24 تا 29 سال هستند. این گروه متقاضیان جوانی هستند که احتمالاً تجربه کاری کمتری دارند و نیاز در بخشهای آموزش مهارتی در این گروه نسبت به متقاضیان باتجربه بیشتر به نظر میرسد. همان عاملی که از نگاه پورعباس باعث شده اکنون مشاغلی بدون متصدی وجود داشته باشند. به همین دلیل به نظر میرسد اگر وزارت کار برای حل این مشکل مساله نوع نگاهها به اشتغال را هم تغییر ندهد حداقل میتواند در عرصه مهارتآموزی اقداماتی انجام دهد که شاید دیگر از نگاه کسانی مانند رئیس دانشگاه جامع علمی-کاربردی مشاغل بدون متصدی در کشور وجود نداشته باشد.
علت بروز پدیده مشاغل بدون متصدی در اقتصاد ایران
حسن طایی
این یک واقعیت است که در حال حاضر نیروی کار بامهارت و جوان ما، دلش میخواهد یک کار امن، پربازده و کمریسک را پیدا کند و جایی مشغول به کار شود که این ویژگیها را داشته باشد؛ اما متاسفانه اکنون این شرایط مهیا نیست.
به هر حال بازار کار ما مثل کل اقتصاد کشور در رکود است. توصیهای که ما به نیروی کار جوان و کارجو میکنیم، این است که یک مقدار خواستههای خودشان را تعدیل کنند. میدانیم که الان کارهایی که به این دوستان جوان ما معرفی میشوند، با روند مهارتی این دوستان کاملاً تطابق ندارد اما ما پیشنهاد میکنیم این کارهای بدون تصدی، توسط این کارجویان جوان ما پذیرفته شود. اینها میتوانند بعداً شرایط کاری را به نفع خودشان تغییر دهند. وقتی آنها یک فرصت شغلی را میپذیرند، میتوانند با انجام کار مولد و بهرهوری، هم نظر کارفرما را جلب کنند که دریافتی بیشتری را به دست بیاورند و هم اینکه در حقیقت برای کاهش سطح بیکاران به جامعه کمک کنند.
مهمترین مسالهای که ما در حال حاضر داریم، این است که به هر صورت بخشی از نیروی کار جوان ما، یک مقدار بیش از اندازه ممکن است آموزش دیده باشد و مهارتهایی داشته باشد که به اصطلاح همتراز آنها در بخش تقاضا هنوز شکل نگرفته است. هنوز بنگاههای ما به برخی از این مهارتها نیاز ندارند و به آموزش کمتری نیاز دارند. به همین دلیل پیشنهاد ما این است که بالاخره در این شرایط، در طول زمان یک مقدار کارفرمایان انتظارات خود را تعدیل کنند و یک مقدار هم کارجویان.
اکنون در موسسات کاریابی، تعداد زیادی برای یافتن شغل ثبتنام کردهاند. در واقع ما تعداد زیادی کارجو داریم اما وقتی آنها را به کارفرمایان معرفی میکنیم، آنها شرایط کاری را که میبینند، نمیپذیرند. به همین دلیل، توصیه ما به دوستان و کارجویان جوانمان این است که به هر حال، شرایط اقتصاد الان به این صورت است. باید یک مقدار خودشان و خواستههایشان را تعدیل کنند. اگرچه امکان دارد کار سخت باشد یا اگرچه ممکن است آن شغل درآمد کافی نداشته باشد، اما وقتی این کار را بپذیرند، وارد آن کار که شدند، با یادگیری در حین عمل، سطح مهارتهای خودشان را میتوانند ارتقا دهند. حتماً برای صاحب بنگاه هم بسیار مهم است که پرداخت متناسب را برای نیروی کار متناسب خودش داشته باشد. تصور میکنیم اگر دوستان ما مشاغل را بپذیرند، به مرور و در کوتاهمدت، شاید کمتر از شش ماه، یا حداکثر یک سال، آن تطبیق شغلی کارجو با کارفرما و با شغل مدنظر، حاصل میشود و مشکلات ما تخفیف پیدا میکند؛ بنابراین چاره راه پذیرش این مشاغل سخت و دشوار توسط کارجویان جوان ماست.
منبع: خبرآنلاین