احمد میدری.معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی
موضوع فقر یکی از وظایف و اولویتهای اصلی مطالعات، سیاستها و اقدامات معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است. در این چارچوب چالشهای زیستمحیطی بهویژه بحران آب از اینرو در حوزه دغدغههای معاونت رفاه قرار گرفته است که هم فقر یکی از عوامل عمده و تأثیرگذار بر چالشهای زیستمحیطی است و هم هنگام بروز تحولات زیستمحیطی، این محرومان و گروههای آسیبپذیر هستند که بیشترین تبعات را تحمل میکنند. لازم به ذکر است که گزارشهای بینالمللی نظیر گزارش سال ٢٠١٤ IPCC نیز تصریح دارند چالشهای زیستمحیطی و تغییرات آبوهوایی بهطور فزایندهای فقرا را تحتتأثیر قرار داده است. تحولات زیستمحیطی در بسیاری از موارد موجب جابهجایی جمعیت، افزایش هزینههای درمانی و کاهش بهرهوری محصولات کشاورزی میشود؛ پدیدهای که متأسفانه در ایران احتمال آن میرود و مواردی از آن در خوزستان و آذربایجانشرقی و تعدادی از روستاها مشاهده شده است. در این چارچوب باید از دستاندرکاران روزنامه «شرق» و انتشار ویژهنامه «بحران آب در ایران» تقدیر کرد. تقدیر به این دلیل که یک مسئله مهم اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی که چالش بزرگ امروز کشور است مورد توجه حوزه روزنامهنگاری کشور قرار گرفته است. انتشار این ویژهنامه که جمع کثیری از صاحبنظران کشور در آن دیدگاهها و نظرات خود را بیان کردهاند اگر نگوییم بینظیر، قطعا کمنظیر است. باید اذعان کرد تهیه این اثر نشاندهنده ظرفیت قابلتوجه روزنامهنگاران برای انجام مسئولیتهای اجتماعی است. امید میرود این روزنامه و سایر نشریات کشور با تربیت خبرنگاران حرفهای بتوانند یکی از نقصانهای سیاستگذاری عمومی در ایران را برطرف کنند. نباید فراموش کنیم که محیطزیست و چالشهای مرتبط با آن زمانی در کانون توجه سیاستگذاران و فعالان مدنی قرار گرفت که کتاب تاریخساز بهار آرام (Silent Spring) ریچل کارسون و گزارش زمین باشگاه رم انتشار یافتند. میتوان این دو را بدون اغراق دورانساز خواند.
سیاستگذاری بخش آب همانطور که در عنوان ویژهنامه وزین «شرق» آمده است نیازمند اصلاح نظام تدبیر است. منظور از اصلاح نظام تدبیر، اصلاح شیوه سیاستگذاری است. سیاستگذاری در بخش آب در سالیان گذشته بدون توجه یا حداقل فاقد توجه کافی به پیامدهای زیستمحیطی بوده است. رشد کوتاه مدت اقتصادی و نگاه کوتاهمدت به این موهبت تقریبا تجدیدناپذیر، وضعیت کنونی را به وجود آورده است. نگاه منطقهای خطای دوم در سیاستگذاری این بخش بوده است. پروژههای بزرگ آبرسانی بدون توجه به ظرفیتها و منطق آمایش سرزمین صورت گرفته است. این نگاه منطقهای امروزه به چالش میان سیاستگذاران استانی تبدیل شده است. اختلاف میان شرق و غرب زاگرس نمونه بارز و نتیجه نگاه منطقهای بوده است. باید به این دوران پایان داد. رشد کوتاهمدت دیگر بدون توجه به ملاحظات زیستمحیطی امکانپذیر نیست و نگاه منطقهای باید در خفا و آشکار خاتمه یابد. خوزستانیها، اصفهانیها، چهارمحالوبختیاریها و سایر استانهایی که پروژههای آبرسانی، آنها را روبهروی یکدیگر قرار داده است باید ملاحظات ملی را منطق خود قرار داده و دور یکدیگر جمع شوند و مانند پیشینیان خود نظام شایسته تدبیر برای بخش آب را طراحی و اجرا کنند. از دوستان «شرق» برای زمینهسازی این دوره جدید بهعنوان یک شهروند سیاستگذار سپاسگزارم.
منبع: شرق