حسن مرادی

دنیای امروز، دنیای تعامل است و دیگر مثل گذشته نیست که کسی بتواند عقاید و نظرات خود را به دیگران تحمیل کند. در یک دنیای تعاملی هر کشوری به کالا و خدماتی نیاز دارد. اگرچه ایران به خدمات و صنایع‌«های‌تک» و تکنولوژی بالا نیازمند است ولی اروپایی‌ها که این روزها قصد مبادلات تجاری با ایران را دارند نیازمند نفت و محصولات ایرانی مانند پسته، فرش و خشکبار هستند. بنابراین زمانی که هیات‌های تجاری به ایران می‌آیند بحث‌های دو‌جانبه‌ای به وجود می‌آید که طرفین بتوانند خواسته‌های خود را بیان کنند. البته قبل از تحریم‌ها به صورت سنتی از دیرباز تاکنون مراوداتی میان ایران و کشورهای اروپایی وجود داشته است. تجار ایرانی به خوبی می‌دانند که کشورهای آلمان، بلژیک و سوئیس هدف چه نوع کالاهایی هستند بنابراین نوع مراودات ما به توان و ظرفیت کشورها بازمی‌گردد. همچنین خارج از تبادل کالا وخدمات با کشورها ممکن است صدور خدمات از ایران نیز صورت گیرد. به عنوان مثال ایران به دلیل اینکه توان بالای تکنولوژی دربخش‌هایی دارد می‌تواند در برخی از کشورهای آفریقایی تکنولوژی عرضه کند و قرارداد‌های فنی و اقتصادی با این کشورها براساس توان خود ببندد. به هر حال این یک رویکرد تعاملی است. همچنین در روند توسعه کشور نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی هستیم یعنی سرمایه گذاری خارجی حلقه مفقوده اقتصاد ایران است. سرمایه‌گذاری‌های خارجی باید در میادین مشترک نفت و گاز آن هم به صورت گسترده صورت گیرد زیرا سهم ایران از این میادین توسط کشورهای همسایه به غارت برده می‌شود. اگر بتوانیم سرمایه‌گذاری میان‌مدت با بازده سریع را در این میادین داشته باشیم با این سرمایه گذاری زود بازده می‌توانیم میلیاردها دلار صرفه‌جویی ارزی انجام دهیم و ازاین منابع خداداد استفاده کنیم. بنابراین یکی از اهدافی که ممکن است در این میان محقق شود بحث سرمایه‌گذاری خارجی است که نیازمند برقراری رابطه با کشورهای دارای صنایع نفت و گاز هستیم و درمقابل انتظار داریم که آنها به صنایع ایران کمک کنند. اگر به هر دلیل در گذشته سوءتفاهمی میان ما و کشورهای اروپایی بوده است باید این سوءتفاهم‌ها رفع شود و بتوانیم روابط متقابل مبتنی بر حُسن همسایگی و همجواری بین کشورهای مختلف با ایران را سامان دهیم و درقبال آن ایجاد اشتغال کنیم. اگر امروز در ایران شغل در حد انتظار ایجاد نمی‌شود به این دلیل است که امروز صنعت توریسم در کشور خیلی جدی گرفته نشده و کالایی غیر از نفت به صورت کلان صادر نمی‌شود. بنابراین خواست‌های مردم حاکی از این است که روند سرمایه‌گذاری و رونق تولید و تجارت باید شتاب گیرد تا ایجاد اشتغال کند و از این طریق بتوانیم جلوی رشد آسیب‌ها را بگیریم.

منبع: آرمان