دکتر حسین راغفر در گفت‎وگو با فرارو

یک کار‌شناس مسایل اقتصادی با بیان اینکه برای مبارزه با فساد به گروهی نیاز داریم که خارج از چارچوب قدرت و زیر نظر مقام معظم رهبری فعالیت کند، تاکید کرد که پیوند فساد اقتصاد با برخی افراد در قدرت مانع اصلی در به نتیجه رسیدن موضوع مبارزه با فساد اقتصادی است.

فساد اقتصادی و ضرورت مقابله با آن‌ها مساله‎ای است که سالها است با آن درگیر هستیم. دولت‌های مختلف روی کار آمده و در این خصوص شعارهایی داده‌اند اما موفقیت چشمگیری به دست نیامده حتی مبالغ کلانی که در پرونده‌های اختلاس به چشم می‌خورد نشانه ایی از رشد روزافزون فساد اقتصادی است.

نارضایتی‌های موجود در این خصوص به مردم و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی محدود نیست و پیامی مقام معظم رهبری سال گذشته به همایش مبارزه با فساد فرستاند، نشانه روشنی از نارضایتی شخص اول مملکت در این خصوص بود.

عصر دوشنبه اولین جلسه ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی در سال ۹۴ تشکیل شد و اسحاق جهانگیری معاول اول رییس جمهور طی این جلسه هماهنگی و همدلی میان قوای سه گانه در امر مبارزه با مفاسد اقتصادی را ظرفیتی بزرگ برای مقابله با متخلفین و سوءاستفاده گران دانست.

او اظهار امیدواری کرد با تکیه بر این ظرفیت و با استفاده از روش‎های دقیق و علمی، میزان وقوع تخلفات اقتصادی به حداقل ممکن برسد اما سوال اینجا است که آیا واقعا این اتفاق خواهد افتاد یا باز هم مبارزه با فساد به برگزاری چند جلسه و شعار‌ها و وعده‌های زیبا محدود خواهد شد؟

حسین راغفر کار‌شناس مسایل اقتصادی در گفت‌و‌گو با فرارو با تاکید بر روشن بودن ضرورت‌های مقابله با فساد گفت: از آنجایی که همه فساد‌های سیاسی، اداری و... در جهت کسب منافع مادی ایجاد می‌شود، می‌توان فساد اقتصادی را اصلی تری بخش فساد دانست که باید در جهت رفع آن تلاش کرد.

وی افزود: فساد اقتصادی از آن جهت زیان بار است که هزینه‌های فعالیت اقتصادی را در کشور بالا برده و این موضوع برای بخش خصوصی سالمی که خواستار فعالیت اقتصادی باشد به شدت زیان بار است.

راغفر در توضیح پیامدهای فساد اقتصادی گفت: وقتی که هزینه‌های فعالیت در عرصه اقتصاد بالا می‎رود، فعالان این حوزه توان رقابت در بازار را از دست می‌دهند. این مساله در دنیای پیچیده و پر از رقابت امروز مشکل ساز است لذا برطرف کردن آن از الزامات بهبود فضای کسب و کار است.

این کار‌شناس مسایل اقتصادی فروپاشی نظام شوروی در نتیجه فساد اقتصادی را مثال زد و گفت: تاریخ دیده است که چگونه یک ابرقدرت نظامی با فساد اقتصادی از پا درآمد به همین خاطر می‌توان نتیجه گرفت که فساد در مقیاس کلان موجب ناکارآمدی نظام سیاسی است و ضروریست که برای رفع آن فکری کرد.

وی در ادامه به بیان تفاوت‌های فساد اقتصادی در ایران و امریکا پرداخت و گفت: فعالان در جنبش وال استریت شعار می‌دادند که باید وال استریت را تسخیر کرد نه کاخ سفید را. این به معنی آن است که افرادی از بخش خصوصی به قدرت آمده و دولت را به گروگان گرفته‌اند تا منافع گروهی خاص تامین شود.

وی با تاکید بر اینکه فساد اقتصادی در ایران ناشی از روندی بر خلاف این است، ‌گفت: در ایران افرادی که در سطوح مختلف قوا به اقتصاد آمده و فساد ایجاد کرده‌اند و به همین خاطر مادامی که کسانی خارج از این چارچوب برای مقابله با فساد اقدام نکنند به نتیجه نخواهیم رسید.

این کار‌شناس مسایل اقتصادی در پاسخ به این سوال که آیا جلساتی مانند آنچه که ستاد مبارزه با فساد برگزار می‌کند، می‌تواند ثمر بخش باشد یا خیر؟ گفت: هیچ کاردی دسته خود را نمی‌برد. فساد اقتصادی در ایران با بسیاری از افراد قدرتمند در سطوح مختلف پیوند خورده است لذا ضروری است که گروهی خارج از این ترکیب و زیر نظر مقام معظم رهبری در این زمینه اقدام کنند چون در غیر این صورت هیچ اقدامی نمی‌تواند ثمربخش باشد.

منبع: راغفر