نویسندگان : سیدکمال صادقی , رباب محمدی خانقاهی
عنوان نشریه : پایش : بهمن و اسفند1393 , دوره14 , شماره1 , صفحه7_14
چکیده:
سلامت به عنوان يکي از ارکان سرمايه انساني نقش زيادي در رشد و توسعه کشورها دارد. از اين رو سرمايه گذاري در جهت بهبود وضعيت سلامت داراي اهميت زيادي است. در اين مطالعه سعي شد، با استفاده از اطلاعات تابلويي 68 کشور با سطح درآمد متوسط طي دوره زماني 2010-1995 تاثير مخارج سلامت روي وضعيت سلامت مورد بررسي قرار گيرد. براي اين منظور از رهيافت اقتصاد سنجي داده هاي تابلويي استفاده شده است. نتايج نشان داد در نمونه مورد بررسي افزايش مخارج سلامت با افزايش اميد به زندگي، کاهش نرخ مرگ و مير و کاهش نرخ مرگ و مير کودکان همراه است. نتايج همچنين نشان داد اگرچه مخارج سلامت عمومي و مخارج سلامت خصوصي هر دو نتايج سلامت را بهبود مي بخشند، ميزان اثر گذاري هر يک از اين دو متغير روي شاخص هاي مختلف وضعيت سلامت يکسان نيست. مخارج سلامت خصوصي نسبت به مخارج سلامت عمومي تاثير بيشتري روي اميد به زندگي در بدو تولد داشته است. در حالي که مخارج سلامت عمومي به نسبت بيشتر از مخارج سلامت خصوصي نرخ مرگ و مير و نرخ مرگ و مير نوزادان را در نمونه مورد بررسي کاهش مي دهد. بر اساس نتايج بدست آمده، مخارج سلامت يکي از عوامل مهم تعيين کننده وضعيت سلامت در بين کشورها بوده و تخصيص منابع بيشتري به بخش سلامت مي تواند به طور قابل توجهي وضعيت سلامت را بهبود بخشد.