عنوان نشریه: مطالعات اقتصادي كاربردي : بهار 1392 , دوره 2 , شماره 5 ; از صفحه 127 تا صفحه 151
نویسندگان: سعيد عيسي زاده, عدنان محمدي
چکیده:
حداقل دستمزد يکي از متغيرهاي مهم سياست هاي بازار کار در سطح جهاني است. زيرا يکي از اهداف مهم اقتصادي - اجتماعي دولت ها، حمايت و پيشتباني از نيروي کار جهت حفظ و ارتقاي قدرت خريد و رفاه زندگي و تامين امنيت شغلي آنان با استفاده از اهرم حمايتي حداقل دستمزد مي باشد. به دليل ارتباط ميان حداقل دستمزد و کاهش سطح فقر اين سياست به يکي از ابزار اصلي جهت کاهش فقر در ميان اکثر کشورها تبديل شده است. هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه حداقل دستمزد بر فقر در اقتصاد ايران مي باشد. در اين مطالعه براي انجام آزمون همگرايي و تخمين مدل از الگوي خود توضيح با وقفه هاي گسترده (ARDL) استفاده شده است. براي اين منظور، داده هاي سري زماني سالانه اقتصاد ايران طي دوره 1387-1363 به کار گرفته شده است. طي دوره مورد بررسي يافته هاي پژوهش نشان مي دهد که رابطه ميان حداقل دستمزد و نرخ فقر منفي و معني دار مي باشد. مي توان نتيجه گرفت که دولت با افزايش حداقل دستمزد، ضمن حفظ قدرت خريد کارگران در شرايط تورمي، نرخ فقر را به طور معني داري کاهش دهد.