بهروز عبدالوند
استاد اقتصاد دانشگاه برلين پيش‌بيني كرد
«ايران كشوري نفتي نيست». اين را دكتر بهروز عبدالوند، استاد دانشگاه برلين كه براي مدتي كوتاه به ايران آمده است، مي‌گويد. هماهنگ‌كننده مركز تحقيقات حوزه خزر در برلين معتقد است كه خلاف تصورات، ايران باتوجه به اينكه وابستگي كمتري نسبت به عربستان به نفت دارد از مصونيت بيشتري در اين زمينه برخوردار است. دكتر عبدالوند از «تغيير استراتژي» بازار مي‌گويد. او معتقد است روزهايي كه اوپك تنظيم‌كننده قيمت در بازار بود ديگر گذشته است و اكنون در تئوري نئوليبراليسم اين مصرف‌كننده و بازارها هستند كه قيمت را تعيين مي‌كنند. او از تصميم اوپك مبني بر عدم كاهش سقف توليد دفاع كرده و اعتقاد دارد: « اگر اوپك حتي 200هزار بشكه توليد خود را كاهش مي‌داد، روسيه بلافاصله توليد خود را افزايش مي‌داد». استاد دانشگاه برلين مي‌گويد قيمت نفت «10ماه» بعد افزايش پيدا مي‌كند و نقطه‌يي كه كاهش قيمت‌ها در آن به‌طور قطع متوقف خواهند شد «37» دلار است. نقطه‌يي كه دكتر عبدالوند آن را «نقطه درد» مي‌نامد.
وي همچنين در پاسخ به سوال «تعادل» در اين باره كه آيا كاهش قيمت نفت مي‌تواند زمينه‌ساز توسعه انرژي تجديدپذير در خاورميانه شود، مي‌گويد: «اين اتفاق عاقلانه نخواهد بود.» بهروز عبدالوند، استاد دانشگاه برلين معتقد است كه امروز ديگر عرضه و تقاضا نيستند كه وضعيت و نوسانات بازار نفت را كنترل مي‌كنند. او از رابطه ميان «دلار» و نفت همچنين «طلا» و نفت سخن مي‌گويد. عبدالوند مي‌گويد: «براي مثال قيمت نفت تا سال 2006 همواره درحال افزايش بوده درحالي كه ذخاير استراتژيك نيز افزايش پيدا مي‌كردند. به‌طور كلي تناسب بين توليد و مصرف و ذخاير روي زمين وجود دارد و افزايش توليد و مصرف همزمان رشد داشته است.» در نتيجه بايد افت كنوني قيمت نفت را دركنار افت قيمت طلا و مواد غذايي ديد.
هماهنگ‌كننده مركز تحقيقات حوزه خزر در برلين مي‌گويد: «كاهش ادامه‌دار قيمت نفت موجب فرار سرمايه‌گذاري روي نفت مي‌شود. اين فرار سرمايه‌گذاري هم نكته مثبت و هم نكته منفي دارد. نكته مثبت اين فرار سرمايه‌گذاري اين است كه طي 2 يا 3 سال آينده با كمبود توليد مواجه مي‌شويم و قيمت نفت افزايش خواهد يافت و نكته منفي آن اين است كه دركوتاه‌مدت موجب افت شديد قيمت خواهد شد.» عبدالوند به نكاتي جالب درباره قيمت‌هاي جهاني اشاره مي‌كند كه كمتر در تحليل‌ها خوانده مي‌شود. او مي‌گويد: «تقريبا از سال 1945 قيمت ثابت داريم اما قدرت خريد پول است كه تغيير مي‌كند. بايد بدانيم 20دلاري كه بابت نفت در سال‌هاي گذشته پرداخت مي‌شد با قيمت‌هاي كنوني متفاوت بود.» قيمت‌هايي كه اين استاد دانشگاه مي‌گويد در نهايت در جيب كشورهاي سرمايه‌دار سرازير خواهند شد.
منبع: تعادل