دکتر حسین راغفر، عضو گروه اقتصاد دانشگاه الزهرا

حذف افراد پردرآمد از فهرست دریافت‌کنندگان یارانه نه‌تنها تبعاتی برای کشور ندارد بلکه سبب می‌شود منابعی که در این راه صرفه‌جویی می‌شود به خدمات‌رسانی در حوزه سلامت، حمل‌ونقل عمومی، آموزش‌وپرورش و اشتغالزایی اختصاص یابد. البته این شرایطی که توصیف آن رفت در صورتی قابل تحقق است که دولت به‌درستی عمل کرده و عموم مردم را از بابت خدماتی که در مقابل حذف یارانه ارایه می‌دهد راضی نگه دارد. به نظر نمی‌رسد حذف گروه‌های پردرآمد تبعاتی غیراقتصادی بر جامعه داشته باشد. آنچه به‌عنوان تهدید این عواقب مدام به دولت گوشزد می‌شود معمولا از جانب گروه‌های فشار است که 30 تا 40درصد از منابع هدفمندی را به‌صورت سازمان‌یافته مورد سوءاستفاده قرار می‌دهند. با توجه به اینکه هم‌اکنون 73میلیون‌نفر برای دریافت یارانه ثبت‌نام کرده‌اند و می‌دانیم که تعداد بالایی از افراد جامعه در گروه دانشگاهیان، مدیران، هنرمندان و سایر گروه‌ها از دریافت یارانه اعلام انصراف کرده‌اند پس به‌طور قطع درصد قابل‌توجهی از افراد که می‌توان تعداد آنها را بین 20 تا 30میلیون‌نفر تخمین زد؛ به‌صورت سازمان‌یافته به منابع یارانه نقب زده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که امکان این وجود ندارد که جمعیت 73میلیونی متقاضی، تماما حقیقی باشد. بنابراین به ذهن می‌رسد که افرادی با کارت‌های ملی و شناسنامه جعلی اقدام به ثبت‌نام کرده‌اند. دولت باید هنگام تعریف پرسشنامه و فرم ثبت‌نام با دقت بیشتری کار می‌کرد تا فرم‌های حاصل‌شده بتواند اطلاعات جامع‌تری را در اختیار دولت قرار دهد. اکنون با توجه به شکل ساده و ابتدایی پرسش‌ها، کار دولت برای شناسایی پردرآمدها کمی پیچیده‌تر شده و برای این کار به استفاده از روش‌های دیگری نیاز است. 

منبع: شرق