حدود دو دهه پیش مطرح شد که سواد داشتن دیگر به توان خواندن و نوشتن نیست. سواد در دنیای جدید را باید بر مبنای مهارت های استفاده از کامپیوتر و ایجاد ارتباط های مربوط به آن مانند استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی و اعتلای روز مره دانش خود از این طریق، توسعه ارتباط اجتماعی و ایجاد هم فکری و هماهنگی و نهایتا استفاده در جهت فعالیت اقتصادی و معیشت دانست. بسیاری از ما نتایج بزرگ و دست آورد های مختلفی که افراد دور و نزدیک از این دستآورد ها کسب کرده اند را دیده ایم، نمونه های بین المللی آن مثل استیو جابز و جف بزوز ... را تقریباً همه می شناسند.
به همین دلیل مجدداً یاد آوری می کنم این فرصت های در خانه ماندن را از دست ندهیم. در اینجا می خواهم پیشنهاد های مشخصی ارائه کنم.
چند سال پیش مدتی در یکی از دانشگاه های خوب دنیا بودم که دانشجویان نخبه دستچین فراوانی داشت. نکته ای که نظرم را جلب کرد این بود که همه می توانستند به سرعت برق آسا بر روی صفحه کلید ده انگشتی تایپ کنند و گزارش ها و تکالیف درسی خود را در فاصله کوتاهی آماده کنند، سرعتی که هیچ تایپیست ماهری که دیده بودم حریف آن نبود. متوجه شدم با توجه به بار کاری و درسی سنگین اگر بخواهند برای فعالیت مکانیکی تهییه گزارش و آماده کردن تکلیف وقت بیهوده صرف کنند، از همه روزگار عقب می مانند. مشخص بود که این مهارتی است که به منظور و ضرورت توسط آنان کسب شده بود. قبلا پیشنهاد کردم این مهارت، یعنی تایپ ده انگشتی بر روی صفحه کلید و استفاده از نرم افزار ورد، را بیاموزیم به جوان تر ها هم پیشنهاد کنیم تمرین کنند و بیاموزند. بسیاری از ما ایرانی ها در نوشتن و در نتیجه سازمان دهی اندیشه و به اشتراک گذاردن آن ضعیف هستیم چون نظام آموزشی رسمی ما از این باب به شدت غافل است. این را بر اساس بیش از سی سال تجربه دانشگاهی عرض می کنم. بنا بر این بد نیست خود در این جهت کوشا باشیم.
می توانیم به کودکان یا جوان های خود در منزل پیشنهاد کنیم که مثلاً در مورد یک شخصیت تاریخی، علمی، سینمایی، هنری..، مورد علاقه خود از اینترنت مطالبی را جستجو و جمع آوری کنند همراه با عکس و سایر اطلاعات و در نرم افزار ورد وارد و توضیح ها و اندیشه خود را هم ده انگشتی تایپ و اضافه کنند و برای این کار هم پاداشی را برای آنان پیشنهاد کنیم. حتی می توانیم خود نیز هم زمان همین سعی را انجام دهیم و نتیجه را مقایسه کنیم. من متوجه هستم که در خط قرار دادن جوانتر ها کار سختی است. در زمان جنگ و بمباران شهر ها که بیشتر خانه نشین بودیم من همین سعی را کردم و بچه ها ما را مجبور به پرداخت پاداش می کردند بدون این که کار را انجام دهند! اما همین که با این افکار آشنا می شدند، کار ما را می دیدند و سعی خودشان را می کردند مقدمه ای شد که بعداً در زندگی به سادگی بیشتری از این ظرفیت ها استفاده کنند. آموختن تایپ ده انگشتی کار ساده اما ابتدا خسته کننده است و کمی حوصله می خواهد اما به سرعت قابل آموختن است. از اینترنت قاعده صحیح محل قرار گرفتن اولیه انگشتان را جستجو و نگاه کنید. ابتدا در صورت امکان تایپ انگلیسی را بیا موزید چون ساده تر است. متنی را با حوصله و آرامش تایپ کنید در حالی که چشم شما متوجه مانتیور است و بر صفحه کلید نگاه نمی کنید. خدا برکت. سلامت و با روحیه باشید.
منبع: https://t.me/MohammadTabibian
