با صدای بلند از اوراق هواداری می کنم به سه دلیل:
(1) اوراق نکول پذیر نیست و در سر رسید غلتانده می شود.
(2) با توجه به نسبت های مناسب بدهی در ایران، اوراق می تواند کسری بودجه فعلی را در طی دهه های آتی مستهلک کند که در شرایط تحریم راهگشاست. بنابراین آثار تورمی انتشار وسیع اوراق در بلند مدت ناچیز خواهد بود.
(3) اوراق مشاهده پذیری بالا دارد. پس دولت منضبط خواهد شد. شاهد اینکه دولت هیچگاه روی اوراق نکول نکرده است در حالی که بدهی های دولت به بانک ها بیمه ها و صندوق های بازنشستگی تقریبا به صورت کامل نکول شده است و غیر جاری است.
اگر بر فرض نزدیک به محال ظرفیت بازار بدهی در 4-5 سال آینده پر شد آن وقت همین حماقت امروز را مرتکب خواهیم شد: یعنی پولی سازی کسری بودجه با بهانه هایی نظیر (1) صرفه جویی در بودجه جاری، (2) گسترش پایه مالیاتی، (3) تسعیر نرخ ارز از محل صندوق توسعه و حساب ذخیره، (4) گرانسازی حامل های انرژی، و در نهایت (5) تمسک به منابع درآمدی که هیچ گاه در کوتاه مدت محقق نخواهد شد مانند درآمدزایی دارایی های دولت.
جالب اینکه آلترناتیو اوراق چیزی نیست به جز تامین کسری بودجه از محل پایه پولی و لاجرم تثبیت نرخ های تورم بالا که شرایط ونزوئلا و آرژانتین را به ذهن متبادر می کند.
https://t.me/Neekgoftaar