در دوره‌ای که تورم بالا و افزایش سهم پول از نقدینگی هشداری برای اقتصاد به شمار رفته و فرار پول از بازار سرمایه و گسیل آن به بازارهای غیرمولد، دلالی و موازیِ بی‌خاصیت می‌تواند زمینه رسیدن به ابرتورم را فراهم کند، عده‌ای القا می‌کنند که بورس حبابی است و با این اقدام خود استرس فکری بر افکار تصمیم‌گیر تحمیل می‌کنند تا بعضا با اتخاذ تصمیماتی عجولانه مانع رشد بازار سرمایه شوند. بر فرض اگر بازار سرمایه حبابی هم بوده باشد، در‌حال‌حاضر با این اصلاحات اساسی اخیر! عاری از این مسئله شده! اظهارات شتابزده و خارج از چارچوب مسئولان، بیش از اینکه کمک‌حال باشد مخرب است و فعالان بورس پس از این اظهارات باید دلواپس این باشند که شاخص‌ها چه واکنشی به سخنان جدید نشان خواهند داد! در واقع سیاست‌های نادرست و غیرکارشناسانه دولت باعث نگرانی مردم در بازار سرمایه شده است. این در حالی است که این روزها که همه بازار‌های مالی با رشد مثبت همراه بوده‌اند، بازار سرمایه روزهای سخت و طاقت‌فرسایی را پشت‌سر می‌گذارد. روزی که بازار روند مثبت دارد، آوازه حبابی‌بودن بورس را سر می‌دهند و با عرضه‌های سنگین، موجب ریزش بورس می‌شوند و یک روز در کمال ناباوری مردم را از سرمایه‌گذاری در بورس می‌هراسانند و هنگامی که بازار به‌شدت منفی شد، با خریدِ سهامِ سهامداران مضطرب و ترسانده‌شده، خود را ناجی بازار جلوه داده و سهام خریداری‌شده را چند روز بعد می‌فروشند. به‌تازگی مدیرعامل بورس تهران گفته است: دولت به کسی درباره بورس تضمینی نداده و همواره اعلام می‌‌شد که کسی نمی‌تواند سرمایه‌گذاری در بورس را تضمین کند! به این شکل در‌حال‌حاضر، دعوت مسئولان به حضور مردم در بورس نتیجه معکوس داشته و منجر به ایجاد صف‌های فروش به‌جای خرید و در نتیجه سقوط آزاد بورس شده است. روشن است که دولت هیچ حمایت و برنامه‌ای برای بهبود وضعیت بازار سهام نداشته و دیواری کوتاه‌تر از دیوار سرمایه‌گذاران در بورس پیدا نکرده است. گفت‌وگوی قابل‌تأمل حسینعلی حاجی‌دلیگانی نماینده مجلس شورای اسلامی که به‌تازگی با خبرگزاری مهر انجام شده شائبه دستکاری در بورس و دستوری‌بودن آن را افزایش می‌دهد. نامبرده اظهار کرده زمانی که دولت می‌خواهد سهام خودش را به فروش برساند، با همکاری برخی از سهامداران عمده قیمت آن سهام را افزایش می‌دهد و زمانی که سهام خود را عرضه کرد و به فروش رساند، بازار را رها می‌کند تا قیمت‌ها سقوط کند. در واقع از این طریق، دولت سهام‌های خودش را با قیمت گزافی به فروش می‌رساند اما مردم که این سهام‌ها را خریداری می‌کنند، دچار ضرر و زیان می‌شوند. سؤال اینجاست؛ دولت که به زعم خویش ابتکار عمل در بازار سرمایه را در دست گرفته و آن را کنترل کرده است، چطور در بازارهای موازی مانند خودرو، طلا، سکه، مسکن، ارز و... وارد عمل نمی‌شود و آنها را کنترل نمی‌کند؟ شاید نقطه‌ضعف بزرگ بازار سرمایه می‌تواند این باشد که دارای تابلو است و تمامی قیمت‌ها شفاف و در معرض دید عموم!

روزنامه شرق