به موضوعاتی چون تورم و گرانی، وضعیت بد اقتصادی، بیکاری، مشکلات مالی و هزینههای زندگی اشاره کردهاند. آنچه این مساله را مهم میکند این است که در نظرسنجیهای پیشین بهطور معمول توزیع مناسبی از مسائل مختلف اقتصادی و اجتماعی در پاسخهای افراد وجود داشت اما بهنظر میرسد با آشکار شدن آثار بحران اقتصادی ناشی از تحریم و تورم، نگرانیهای ناشی از مسائل اقتصادی حجم زیادی از فضای ذهنی مردم را اشغال کرده است. مسالهای که حل آن بر عهده مدیریت شهری نیست و به سطوح بالاتر حاکمیت و اداره امور برمیگردد. شاید بشود چنین تعبیر کرد که نگرانیهای اقتصادی سبب شده مردم دیگر چندان در فکر مسائل شهر چون آلودگی و ترافیک نباشند و نگرانیهای آنها به سطح معیشت نزول کرده باشد. نکته قابلتوجه دیگر این است که نزدیک به ۸۰ درصد از پاسخگویان امیدی به حل این مشکلات ندارند و گفتهاند که نگرانیهایشان در آینده بیشتر خواهد شد. اگر توزیع بدبینی به آینده را برحسب مناطق شهر بررسی کنیم، یافتههای نظرسنجی بیانگر این مساله است که اهالی جنوب شهر و کمدرآمدها بدبینی بیشتری به آینده دارند؛ درحالیکه ۶۲ درصد از ساکنان منطقه یک «گمان بدبینی» به آینده دارند، همین رقم برای ساکنان منطقه ۱۹ به ۸۸ درصد میرسد. این یافته هم بعید نیست که فشار گرانیها و بیکاریها بر تهیدستان شهری بیشتر است و از سوی دیگر بیانگر این واقعیت است که دولت فعلی نتوانسته تعامل مناسبی با تودههای کمدرآمد داشته و حداقل تصویری از آینده بهتر برای آنان ارائه دهد. درحالیکه کارکنان دولت بدبینی کمتری دارند، حقوقبگیران ساده بخش خصوصی و کارکنان مستقل و کارفرمایان بدبینیشان بیشتر است. بهنظر میرسد آنها که در فضای آزاد اقتصاد هستند و بهطور معمول از تورهای ایمنی کمتری برخوردارند، به مراتب بیشتر از کارکنان دولت که دریافتیهای ماهانه تا اینجا مطمئن دارند، احساس نگرانی نسبت به آینده دارند.
در مورد عملکرد شهرداری هم همچنان کسب رضایت بیشترین تعداد پاسخگویان دست نیافتنی بهنظر میرسد و تنها حدود ۳۲ درصد از پاسخگویان به این نظر روی خوش نشان دادهاند که «شهرداری تهران در ۴ یا ۵ سال گذشته خوب اداره شده است». اما مساله نگرانکننده این است که همچنان بخش عمدهای از پاسخگویان، این سازمان محلی را فاسد میدانند و حدود سهچهارمشان پارتیبازی را شرط راه افتادن کار در شهرداری برشمردهاند. از همین رو بیجهت نیست که نمره پاسخگویان به شهرداری تهران ۵/ ۱۱ است که این سازمان را در مرز رفوزگی نزد افکار عمومی قرار میدهد. گرچه فشارهای اقتصادی توجه مردم را از شهر دور کرده و آن را بیشتر متوجه موجودی کارت بانکی و محتویات سفرهشان میکند، با این حال شهرداری تهران وظیفه دارد تا عملکرد خود را در حوزه خدمات عمومی چون حملونقل عمومی، امکانات فرهنگی و دگرگونی فضای شهر، از دلمردگی به شادابی - برای تحمل این روزهای سخت ازسوی مردم - بهبود بخشد.