نویسندگان: مهدی باسخا ، کاظم یاوری ، حسین صادقی ، علیرضا ناصری
عنوان نشریه: مطالعات اقتصادی کاربردی : بهار 1393 ، دوره 3 ، شماره 9 ، از صفحه 169 تا صفحه 187.
چکیده:
پيري جمعيت در سال هاي اخير نگراني هايي را در ميان سياست گذاران حوزه هاي مختلف به دنبال داشته است. اين درحالي است که سهم هزينه هاي سلامت در توليد ناخالص داخلي کشورهاي مختلف جهان نيز پيوسته در حال افزايش بوده است. برخي از نظريه هاي اقتصادي، رشد اندک بهره وري در بخش سلامت را دليلي بر افزايش سهم آن بخش در اقتصاد مي دانند.
مطالعه حاضر به بررسي صحت اين موضوع در بخش سلامت ايران پرداخته است. در اين راستا از مباني نظري مربوط به رشد نامتوازن استفاده شده و در کنار بررسي صحت اين نظريه، نقش افزايش درآمد سرانه و افزايش سطح قيمت ها در بخش سلامت نيز بر رشد سهم هزينه هاي سلامت در توليد ناخالص داخلي مورد توجه قرار گرفته است.نتايج به دست آمده از داده هاي مربوط به سال هاي 1360 تا 1389 نشان مي دهد که رشد دستمزد به اندازه بيش از رشد بهره وري نيروي کار، تاثير معنا داري بر رشد سهم هزينه هاي سلامت در اقتصاد ايران داشته است و به عبارت ديگر وجود رشد نامتوازن در اين بخش را نمي توان رد کرد. علاوه بر اين موضوع، رشد درآمد سرانه و افزايش سطح قيمت ها در بخش سلامت نيز در رشد سهم هزينه هاي سلامت در توليد ناخالص داخلي تاثير معنا داري داشته است. با توجه به رشد نامتوازن و پيش بيني رشد بيشتر هزينه هاي سلامت در ايران با توجه به افزايش تعداد افراد کهنسال، ادامه روند کنوني را مي توان يکي از تهديدات بخش سلامت ايران در دهه آينده دانست. مهمترين راهکار براي پيشگيري از آثار منفي رشد نامتوازن، افزايش بهره وري در بخش سلامت خواهد بود.