اکونومیست بر مبنای نظرات علمی، اسامی پرنفوذ‌ترین اقتصاددانان جهان را معرفی کرد. افراد منتخب از میان یک لیست 450 نفره از اقتصاددانانی که عمدتا نویسنده کتاب، برنده جایزه نوبل و استاد اقتصاد هستند، اعلام شده‌اند. خانم ژانت یلن، رئیس فدرال رزرو به‌عنوان پر نفوذ‌ترین اقتصاددان دنیا شناخته شده است؛ ولی در لیست اکونومیست روسای بانک‌های مرکزی به دلیل دسترسی به مناصب قدرت از فهرست اعلامی حذف شده‌اند. پل کروگمن، رابرت شیلر، ژوزف استیگلیتز، توماس پیکتی و لری سامرز از معروف‌ترین افراد در لیست پرنفوذ‌ترین اقتصاددانان جهان هستند.
اکونومیست در سال 2014 در یک اقدام مبتکرانه اسامی اقتصاددانان پرنفوذ جهان که توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده‌اند، منتشر کرد. با استفاده از وب سایت «ریپک» نام 450 نفر از اقتصاددانان که بیشتر آنان استاد دانشگاه، نویسنده کتاب، برنده جایزه نوبل و... هستند، جمع‌آوری شده است. موسسه دیگری به نام «آپینیونز» میزان نفوذ این افراد را در رسانه‌ها تعیین می‌کند. روسای بانک جهانی به دلیل دسترسی به منصب قدرتمندانه در این لیست حذف شده‌اند.
متن کامل گزارش اکونومیست به همراه معرفی مختصر اقتصاددانان پر‌نفوذ جهان به این شرح است:
لیست اقتصاددانان تاثیرگذار مجله اکونومیست توجه زیادی به خود جلب کرده است که بیشتر این افراد روسای بانک مرکزی هستند. این لیست پر‌نفوذ‌ترین اقتصاددانان سال 2014 نیست، اما اسامی اقتصاددانانی است که بیشترین توجه سه ماهه آخر سال 2014 را به خود جلب کرده‌اند. این رده‌بندی سالانه تهیه نمی‌شود و تنها یک تجربه است. در ادامه به تفصیل نحوه رده‌بندی این افراد را توضیح خواهیم داد.
اقتصاددانان اکثرا از اعضای بحث‌برانگیز دولت‌ها هستند و چنان تاثیری دارند که تنها تدریس در دانشگاه برای آنها کم است. ما می‌خواهیم بدانیم که صدای چه کسانی در بخش‌های دولتی بیشتر شنیده شده است. این لیست می‌توانست اسامی افرادی چون: کروگمن، پیکتی، سامرز و... را تنها در برگیرد، اما ما می‌خواهیم کمی مته به خشخاش بگذاریم؛ بنابراین به این نکته توجه کردیم که کدام دیدگاه اقتصاددانان بیشترین تاثیر را در رسانه داشته است. ما با آپینیونز همکاری می‌کنیم که یک استارت‌آپ در شهر نیویورک است و تخصص‌اش در زمینه این است که افراد و سازمان‌ها چقدر از طریق اینترنت توجه در یافت کرده‌اند. ما به آنها 450 نفر از بهترین نویسنده‌های «ریپک» را ارائه کردیم و چند نفر را با نظر خود به آنها کم و زیاد کردیم. مثل تایلر کاون و جفری ساچز که در لیست ریپک نبودند. الگوریتم آپینیونز این گونه است که این اسامی را از طریق اینترنت انگلیسی زبان پیگیری می‌کند. این جست‌وجو از سپتامبر شروع می‌شود و اسم هر کدام که ذکر شود را ثبت می‌کند و به آن وزن می‌دهد تا نشان دهد اسم وی چند بار ذکر شده است. این کار 90 روز انجام شد که البته ایراداتی هم دارد مانند شباهت اسمی سیمون جانسون که مشابه اسم مذاکره‌کننده برای برگزاری جام جهانی 2018 در انگلیس بود. بنابراین اسامی نهایی را بررسی کردیم تا از این تشابهات نداشته باشیم.  تصمیم بر این بود که روسای بانک‌های مرکزی را در این لیست قرار ندهیم، چراکه دیدگاه این افراد نظرات رسمی موسساتی هستند که آنها ارائه می‌کنند. ژانت یلن پر‌نفوذ‌ترین اقتصاددان دنیا است؛ چراکه رئیس فدرال رزرو است، ماریو دراگی همین موقعیت را در اروپا دارد. وی رئیس بانک مرکزی اروپا است. دلیل حذف یلن از لیست این است که این زن آنچنان قدرتمند است که قابل مقایسه باکسی نیست و البته باید گفت که با حذف یلن، همه این اقتصاددانان مرد هستند.
اما چرا اسامی روسای بانک مرکزی در این لیست وجود ندارد، در حالی که باقی مقامات فدرال رزرو، بانک مرکزی اروپا و بانک انگلستان در این لیست حضور دارند؟ آنها به واسطه عنوان شغلی توجه زیادی دریافت می‌کنند. دلیل اصلی این است که مشخص نیست کدامیک از این مقامات صدای بیشتری در مناظره‌های عمومی داشته‌اند مانند بولارد یا دادلی در آمریکا یا پریت یا کویر در اروپا. سیاست‌گذاران هم از این لیست حذف شده‌اند. لیست نهایی 15 نفر هستند که روسای حال حاضرو اسبق بانک‌های مرکزی حذف شده‌اند.
1-جاناتان گرابر: استاد اقتصاد در دانشگاه ام‌ای‌تی است. وی ریاست برنامه سلامت در اداره ملی تحقیقات اقتصادی را بر عهده دارد. همچنین وی سال‌ها است که سردبیر مجله اقتصاد سلامت و مجله اقتصاد عمومی است. کارهای وی بیشتر شامل سیاست‌های بهداشت عمومی است.
2-پال کروگمن: اقتصاددان و استاد اقتصاد وروابط بین‌الملل در مدرسه دولتی وودرو ویلسون در دانشگاه پرینستون است. وی همچنین جایزه یادبود نوبل اقتصاد را در سال 2008 برنده شده است.
3- رابرت شیلر: به همراه دو اقتصاددان آمریکایی دیگر برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۱۳ شدند. آنان این جایزه را به خاطر کار مجدانه روی روندهای نقطه‌ای در بازارها به خود اختصاص دادند. وی استاد دانشگاه ییل است.
4- ارنست فهر: اقتصاددان استرالیایی و پروفسور اقتصاد کلان و تحقیقات اقتصاد تجربی و رئیس دپارتمان اقتصاددانشگاه زوریخ است.
5- توماس پیکتی: اقتصاددان فرانسوی است که در زمینه نابرابری در ثروت و درآمد فعالیت می‌کند. او در حال حاضر استاد مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی و مدرسه اقتصاد پاریس است. او نویسنده کتاب سرمایه در قرن بیست و یکم است که به تمرکز ثروت می‌پردازد.
6- لری سامرز: اقتصاددان اهل ایالات‌متحده آمریکا، رئیس سابق و استاد دانشگاه هاروارد است. وی معاون وزارت خزانه‌داری ایالات‌متحده در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون بود.
7- دانیل کاهنمن: روانشناس و اقتصاددان آمریکایی و عضو انجمن علوم ایالات‌متحده آمریکا است. دانیل کاهنمن جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۲ میلادی را برای نظریه دورنما (prospect theory) دریافت کرد.
8- آلن بلایندر: اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه پرینستون است. وی رئیس مجمع مشاوران اقتصادی بیل کلینتون بوده است
9-ژوزف استیگلیتز: اقتصاددان معاصر آمریکایی است. وی برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۱ شد. وی همچنین از مشهور‌ترین نمایندگان مکتب نئو کنزیسم است.
10- سیمون جانسون: استاد اقتصاددانشگاه ام‌ای‌تی است و در سال‌هایی اقتصاددان ارشد صندوق بین‌المللی پول بود.
11- لورنس کوتلیکوف: استاد دانشگاه بوستون و محقق اداره ملی تحقیقات اقتصادی است.
12- کنث روگوف: استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد است. وی سال‌ها اقتصاددان صندوق بین‌المللی پول و عضو هیات‌رئیسه سیستم فدرال رزرو بود.
13- جاستین ولفرز: اقتصاددان استرالیایی و استاد اقتصاد دانشگاه میشیگان است. وی عضو ارشد موسسه پیترسون برای اقتصاد بین‌الملل است.
14- مارتین فلدستاین: اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه هاروارد است. وی در گذشته مشاور اقتصادی رونالد ریگان بوده است.
15- جفری ساچز: اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه کلمبیا است. وی رئیس موسسه ارث در کلمبیا آمریکا است. همچنین نویسنده کتاب‌های پرفروشی همچون «پایان فقر» و «منافع مشترک» و «قیمت تمدن» است.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۴۵۱