نویسندگان: عليرضا اميني, سلاله مرادزاده
عنوان نشریه: اقتصاد مالي (اقتصاد مالي و توسعه) : تابستان 1394 , دوره 9 , شماره 31 ; از صفحه 77 تا صفحه 93 .
چکیده:
اجراي سياست آزادسازي تجاري به لحاظ آثار مثبت آن بر ارتقاي بهره وري و يا کارايي استفاده از منابع مورد توجه جدي سياست گذاران اکثر کشورهاي در حال توسعه قرار گرفته است. يکي از نگراني هاي کشورهاي در حال توسعه از اجراي سياست مذکور، تاثير منفي آن بر اشتغال و افزايش نرخ بيکاري است. در اين راستا، در مطالعه حاضر به اين سوال پاسخ داده شده است که آيا آزادسازي تجاري به افزايش نرخ بيکاري در کشورهاي در حال توسعه منجر مي شود؟ به منظور حفظ همگني نسبي ساختار اقتصادي کشورها، هجده کشور با درآمد سرانه متوسط رو به بالا از جمله ايران انتخاب شده است. داده هاي آماري مورد استفاده در اين مطالعه مربوط به دوره (????- ????) مي باشد. براي آزمون تاثير آزادسازي تجاري بر نرخ بيکاري از شاخص «آزادي تجارت بين الملل» موسسه فريزر استفاده شده است. روش اقتصادسنجي مورد استفاده در اين مطالعه روش تعميم يافته گشتاورها (GMM) مي باشد. متغيرهاي کنترل استفاده شده در الگو عبارت اند از: توليد ناخالص داخلي، عرضه نيروي کار و سرمايه سرانه. نتايج مطالعه حاکي از تاثير معکوس و معني دار آزادسازي تجاري بر نرخ بيکاري است، يعني اجراي سياست هاي آزادسازي تجاري مي تواند آثار مثبتي بر افزايش سطح اشتغال و به تبع آن کاهش نرخ بيکاري داشته باشد. همچنين، توليد ناخالص داخلي داراي رابطه منفي و معني دار و متغيرهاي عرضه نيروي کار و سرمايه سرانه داراي رابطه مثبت و معني دار با نرخ بيکاري هستند که مطابق انتظار نظري است.