نویسندگان : سیدکمال صادقی , مریم صارمی , سعید گرشاسبی فخر
عنوان نشریه : سیاست علم و فناوری : بهار1392 , دوره5 , شماره3 , صفحه45_56
چکیده:
بحث فناوري اطلاعات و ارتباطات، بحث نسبتا جديدي است که در دهه هاي اخير بدان توجه خاص شده و بررسي تاثير آن بر متغيرهاي کلان اقتصادي در فرايند توسعه کشورها ضروري به نظر ميرسد. اين مساله در مورد کشور ايران نيز صادق است. يکي از متغيرهاي کلان اقتصادي اشتغال است که در کشور نيز موضوعي مهم به شمار مي رود. از آنجايي که فناوري اطلاعات و ارتباطات با ويژگي هاي جديد و منحصر به فرد خود، مي تواند نظام شغلي يک جامعه را دگرگون سازد، بررسي تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات بر اين متغير اهميت به سزايي دارد.
اين مقاله با استفاده از مدل تابع توليد با کشش جانشيني ثابت و داده هاي مقطعي سال 1388 به مقايسه بين استاني تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات بر روي اشتغال مي پردازد. نقطه آغاز تحليل اقتصادسنجي مقاله حاضر، مدل تقاضاي نيروي کار معرفي شده توسط پيوا و ويوارلي که مدل تعميم يافته وان رينان است، مي باشد. نتايج اين تحقيق حاکي از تاثير منفي شاخص فناوري اطلاعات و ارتباطات بر روي اشتغال است، به اين معني که افزايش استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در استان ها باعث کاهش ميزان اشتغال مي شود. همچنين از ديگر نتايج اين تحقيق مي توان به تاثير منفي موجودي سرمايه سرانه و تاثير مثبت توليد ناخالص داخلي بر ميزان اشتغال اشاره کرد