در این زمینه دکتر حسین راغفر، اقتصاددان با بیان اینکه این مساله قابل مناقشه است در گفت‌وگو با شرق گفت: این تصمیم مبنای علمی ندارد و مشکلی را حل نمی‌کند، زیرا مشخص نیست که چرا ٣٧هزارمیلیارد برای پرداخت نقدی درنظر گرفته شده است. راغفر افزود: انتخاب صورت‌گرفته کاملا سیاسی است و نمایندگان مجلس در آستانه انتخابات دست به چنین اقدامی زده‌اند. قرار نبود این هزینه‌ها بر دولت تحمیل شود، اما این روند یکی از روش‌های تحمیلی بر دولت است. تخصیص ٣٧هزارمیلیاردتومان برای این منظور به‌این‌معناست که تنها پنج‌هزارمیلیاردتومان در این میان اضافه بوده است که این مساله مبنای منطقی و علمی ندارد. وی ادامه دا‌د: علاوه بر آنکه مبنای ٥/٢میلیون‌تومان درآمد درنظرگرفته‌شده مشخص نیست، زیرا هزینه‌های یک خانوار در شهری مانند تهران با شهری دورازمرکز کاملا متفاوت است و این رقم برای خانوار دوم بسیار بالاست، افزون بر آن، تعداد خانوار مطرح نشده و هزینه‌های یک خانوار دونفره و بیش از چهارنفره در نظر گرفته نشده است.
راغفر با بیان اینکه برخی از گروه‌بندی‌های درنظرگرفته‌شده استحقاق دریافت این یارانه را ندارند، اظهار کرد: ٥/٢میلیون‌تومان برای یک خانوار در دوردست ایران بسیار زیاد است و تخصیص این منابع به آنها ناشی از استحقاق آنها نیست. این استاد دانشگاه بیان کرد: اینکه از محل صرفه‌جویی حذف خانوارهای پردرآمد، اعتبار آن در هر استان به بنگاه‌های تولیدی همان استان و ایجاد اشتغال مولد اختصاص یابد، نیز روندی معقولی نیست، زیرا در این زمینه اتلاف هزینه صورت خواهد گرفت و ممکن است ظرفیت‌های طرح‌های تولیدی هر استان متفاوت باشد. این امر تنها یک روند تبلیغاتی برای نمایندگان مجلس در استان‌ها خواهد بود. وی درخصوص اینکه مقرر شده است خانوارهای یارانه‌بگیر به‌جای دریافت یارانه نقدی، یارانه سود تسهیلات مسکن تا یک‌ونیم برابر یارانه نقدی بگیرند، نیز گفت: این مساله نیز با ابهاماتی روبه‌روست، مشخص نیست چگونه چنین روندی امکان‌پذیر خواهد بود. کسی که استحقاق دریافت یارانه ٤٥هزارو٥٠٠تومانی را دارد، چگونه می‌تواند قسط ٥/١ برابری وام مسکن دهد؟! باز هم مانند گذشته مشوق‌هایی گذاشته می‌شود که امکان عملیاتی‌شدن آن مشخص نیست.
منبع: شرق