اقتصاد فعلی ما، برخاسته از انقلاب و قانون اساسی نیست. چرا دولت به تجربه های انقلاب اسلامی توجهی نمی کند؟ آیا هر چیزی که صندوق بین المللی پول می گوید، به درد اقتصاد ما می خورد؟

دکتر ابراهیم رزاقی، در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی جماران گفت: آیا مهمترین مشکل اقتصادی دولت، پرداخت یارانه است؟ مردم به این مقدار ناچیز 40 – 50 هزار تومن نیازی ندارند، این مسائل شرافت و عزت مردم را که شعار انقلاب اسلامی بود، پایمال می کند، مردم نیاز به اشتغال دارند و اقتصاد ما نیازمند تولید است، دولت باید زمینه های سود دهی بخش تولید را در کشور ایجاد کند.

این اقتصاددان با بیان اینکه پول ناشی از منابع ملی باید صرف تولید شود، متذکر شد: مصرف گرایی و مردم را جیره بگیر دولت کردن هدف انقلاب اسلامی نبود، مصرف داخلی باید به سمت تولیدات داخلی متمایل شود نه تولیدات خارجی؛ شاه هم نفت را می فروخت و کالای ارزان وارد می کرد و در کشور هم فراوانی بود، اما آیا این درست است که ما منابع را بفروشیم و به جای آن کشور را پر کنیم از  کالاهای مصرفی؟

 استاد بازنشسته اقتصاد ایران با طرح این پرسش که چرا دولت یازدهم، راه غلط دولت گذشته را ادامه می دهد، افزود: روش مورد پیشنهاد دولت، راه مناسبی برای شناساسیی افراد نیازمند نیست؛ دولت برای شناسایی اقشار کم درآمد باید از نهادهای حمایتی موجود نظیر کمیته امداد ، بهزیستی ، اوقاف ، انجمن های خیریه  و ... استفاده می کرد.

وی با انتقاد از روش توزیع پول نقد میان مردم گفت: در سال های گذشته تبعات منفی اقتصادی و اجتماعی این روش توسط اقتصاددانان به دولت قبل گفته شد و این دولت نیز باید از آن تجربیات استفاده کند. دولت اگر می خواهد به اقشار کم درآمد یارانه بدهد، از روش توزیع ارزاق مورد نیاز به اقشار کم درآمد با کمک  سازمان های حمایتی و خیریه ها استفاده کند.

دکتر رزاقی با اعتقاد به اینکه تجربه دوران جنگ برای کمک به اقشار نیازمند، بسیار خوب بود؛ افزود: دولت می تواند بجای بهره گیری از روش های مقطعی توزیع سبد کالا، از تعاونی های محلی، روستایی و کارگری و کارمندی برای رساندن کالاهای مورد نیاز به مردم استفاده نماید. در آن زمان، سازمان بازرگانی دولتی خود اقدام به خرید کالا می کرد و در تعاونی ها توزیع می نمود و بدین ترتیب دست واسطه ها و محتکران از کالاهای اساسی مردم کوتاه می شد. سیستم خصوصی هم کار خودش را می کرد. گرچه در آن زمان هم برخی تعاونی ها فسادهایی را داشتند اما چون نظارت جمعی وجود داشت، قابل پیگیری هم بود.

وی با اشاره به کاهش اعتماد مردم ، افزود: گروههای محروم و کم درآمد جامعه علی رغم فداکاری هایی که در زمان انقلاب ، دفاع و چه پس از آن برای مملکت کرده اند،  نتیجه ای ندیده اند و روز به روز گذران زندگی برایشان سخت تر شده است و بالعکس کسانی که منافع شخصی را بر منافع اجتماعی ترجیح می دهند، در این سال ها سوار بر وضعیت اقتصادی موجود شدند و از قبل آن میلیاردها به دست آوردند.

این اقتصاددان ادامه داد: این تفکر که هر کسی به دنبال سود بیشتر برود، در اقتصادی که سود در دلالی است، فاجعه به بار می آورد و متاسفانه در اقتصاد ایران این اتفاق رخ داده است. در حالی که کشورهایی که با این شعار  پیشرفت  کرده اند، بالاترین سود را به تولید داده اند و بخش دلالی و مفاسد اقتصادی را با وضع مالیات های سنگین و نظارت های حقوقی مهار نموده اند و در مقابل علی رغم همه فشارهای اقتصاد سرمایه داری به بخش های تولیدی و کشاورزی خود سوبسیدهای ویژه ای  می دهند.

این استاد بازنشسته اقتصاد ایران گفت: درست بلافاصله بعد از اتمام دفاع مقدس، مدیریت جهادی در اقتصاد کشور فراموش شد و مدیریت سرمایه داری جای آن را گرفت. دولت باید برخی کارخانجات اساسی را خود تولید کند چراکه ممکن است سود دهی بخش خصوصی در تولید آن کالاها نباشد؛ متاسفانه وجود کسانی که هم اکنون میلیاردها به دولت و بیت المال بدهکاراند، نشان دهنده این است که اقتصاد فعلی ما، برخاسته از انقلاب و قانون اساسی نیست، آنهایی که به سود حداکثری فکر می کنند و تصور می کنند که بخش خصوصی ای که حداکثر سود را دنبال می کند برای اقتصاد ما راهگشاست، اشتباه می کنند. اینطور نیست که هرچه اقتصاد سرمایه داری می گوید درست است، خیر، در اقتصاد ما، حداکثر سود بخش خصوصی در بخش هایی است که نه تنها ضروری نیست بلکه به ضرر اقتصاد هم است. الان سود در دلالی است.  

این اقتصادان افزود: نبود بخش دولتی در اقتصاد برخلاف اصل 44 قانون اساسی است.  ما احتیاج به دولتی داریم که کارخانجات و صنایع راهبردی را راه اندازی نماید و با مدیریت جهادی آنرا اداره نماید و در کنار آن نیز به بخش خصوصی شریف و با دغدغه ملی نیازمندیم. بخش خصوصی که کارخانجات دولتی را به ثمن بخس بخرد، به فکر کارگران خود نباشد و آنها را به استثمار درآورد ، به درد اقتصاد ما نمی خورد. امام به تولید داخل و خودکفایی بسیار تاکید داشتند، دولت فعلی نیز باید برای تولید داخل برنامه ریزی کند.به نظر من، سبک مدیریت جهادی دهه شصت بهترین تجربه انقلاب ماست و امیدواریم دوباره احیا شود.

دکتر رزاقی گفت:در حالی که تورم همچنان به مسیر خود ادامه می دهد و دولت نتوانسته آنرا مهار کند، همچنین قیمت ها قرار است بازهم در فاز دوم افزایش یابد، مردم را  به چشم پوشی از این رقم ناچیز یارانه ترغیب و تهدید کردن نه تنها منطقی نیست، بلکه دردی هم از دولت دوا نمی کند. این مسئله خود به یک چالش جدید برای دولت تبدیل خواهد شد چراکه دولت در نهایت باید خود به شناسایی افراد اقدام نماید اما آیا قادر به تخمین میزان درآمد افراد خواهد بود؟ اگر قادر به این کار است، چرا بر روی اصلاح قوانین مالیاتی و هدایت سرمایه های مردم به سوی تولید برنامه ریزی نمی نماید؟ یکی از فاجعه های اقتصاد ایران، نگرفتن مالیات از پر درآمدها  و دلالان است.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران