یک تست روان‌شناسی در دهه ۱۹۶۰ نشان داد افراد صبور، قابل اعتماد و خویشتندار، در همه زمینه‌ها از آدم‌هایی که واجد این صفات نیستند، موفق‌ترند.
این آزمایش توسط یک روان‌شناس به نام «والتر میشل» روی تعدادی کودک سه تا پنج ساله انجام شد که درون یک اتاق نشانده شدند در حالی که یک کلوچه وسوسه کننده مقابلشان بود. به بچه‌ها تأکید کرده بودند که به کلوچه دست نزنند تا بعد از ۱۵ دقیقه دو کلوچه جایزه بگیرند. شماری از بچه‌ها نتوانستند مقاومت کنند و کلوچه را خوردند و بعضی هم مقاومت کردند و نخوردند.
ارزیابی «والتر میشل» و همکارانش در دانشگاه استانفورد این بود؛ بچه‌هایی که مقاومت کنند و کلوچه را نخورند، اراده قوی دارند و در آینده مزد این اراده و خویشتنداری را دریافت می‌کنند اما بچه‌هایی که نتوانند مقاومت کنند در آینده هم انسان‌های قابل اعتمادی نخواهند بود.
دکتر میشل رد بچه‌ها را در بزرگسالی هم گرفت و درست حدس زده بود؛ بچه‌هایی که به کلوچه دست نزدند، چون اراده قوی داشتند، هم در کار و هم در زندگی موفق‌تر بودند. آنها در زندگی و شغل موفقیت‌های زیادی به دست آوردند؛دوستان بیشتری داشتند، شادتر بودند، روابط اجتماعی موفقی داشته و در امتحانات دانشگاهی نمرات بهتری کسب کردند و به مواد مخدر آلوده نشدند.این تجربه که با عنوان «آزمایش مارشمالو» شناخته می‌شود، شاهدی برای اثبات این گزاره به حساب می‌آید که «خویشتنداری» یکی از عوامل مهم کسب موفقیت است.
این آزمایش مسیر بسیاری از مطالعات روان‌شناسی را تغییر داد تا اینکه گروهی از محققان به رهبری دکتر کید از دانشگاه روچستر، مسیر جدیدی در این مطالعات ایجاد کردند. آنها آزمایش جدیدی را شروع کردند به این شکل که گروهی از بچه‌های سه تا پنج ساله را در همان موقعیت آزمایش مارشمالو قرار دادند اما وقتی ۱۵ دقیقه تمام شد به بچه‌هایی که خویشتنداری کرده بودند و کلوچه را نخورده بودند، ،پاداش ندادند. یعنی به آنها گفتند؛ «متأسفیم، کلوچه‌ها تمام شده و پاداش هم نمی‌دهیم.»
دکتر کید مدتی بعد همان بچه‌ها را فراخواند و آزمایش مارشمالو را تکرار کرد؛ یعنی روی میز کلوچه گذاشت و از بچه‌ها خواست ۱۵ دقیقه صبر کنند تا پس از آن دو کلوچه جایزه بگیرند.
می‌دانید چه شد؟
بچه‌هایی که اعتمادشان را از دست داده بودند در دم، کلوچه‌ها را خوردند و منتظر پاداش نماندند.به عبارتی؛ کلوچه روی میز را به وعده -احتمالا غیر واقعی- دو کلوچه ترجیح دادند.
نتیجه‌گیری:
یک اقتصاددان با نام «گرت جونز» نشان داد؛ افرادی که ضریب هوشی بالایی دارند، ترجیح می‌دهند برای پاداش بزرگتر، بیشتر صبر کنند.
او نشان داد؛ شخصی که دوستان و نزدیکان صبور و دارای عقل معاش داشته باشد، خود نیز صبورانه و عاقلانه رفتار خواهد کرد.
همه این‌ها نشان می‌دهد عقل، صبر و خویشتنداری و آینده‌نگری نه تنها برای افراد که برای جامعه نیز صفات بسیار خوبی هستند، به شرطی که این وسط، دکتر کید با دروغش اعتماد را از مردم سلب نکند.
جامعه ایران، آزمون مارشمالو را با موفقیت پشت سر گذاشته اما با دروغ دکتر کید مواجه شده است.
به عبارتی؛ در سال‌های گذشته خویشتنداری کرده و صبر در پیش گرفته اما چه به دست آورده است؟
https://t.me/mohsenjalalpour