یک ضرب المثل حکمت آمیز قدیمی داریم که این روز ها عجیب شگفت انگیز از آب در آمده است. وقتی کسانی در تکرار کار های اشتباه اصرار و پا فشاری می کرده اند، مردم این ضرب المثل را به کار می برده اند.
«این ره که تو می روی به ترکستان است.» ترکستان هم مناطقی است از شرق آسیای میانه تا مرز چین. عجبا که از ترکستان رد شده ایم و به چین رسیده ایم! اگر این نوع تصمیم سازی ادامه پیدا کند آنگاه باید چین را هم رد کنیم ( به شرط این که در دست آنان گیر نیفتیم ) از دریای چین و اقیانوس آرام هم عبور کنیم از راه اشتباهی از آمریکا سر دربیاوریم. خدا رحم کند.
حقیقتا اینجانب به عنوان یک دانش آموخته اقتصاد متحیر هستم که چرا در تصمیم سازی اقتصادی کشور ما سرنا را از سر گشادش می زنند. برای مثال همین فاجعه ارز. همیشه سعی شده قیمت ارز به زور پایین نگه داشته شود از قبل از انقلاب الی یوم الحاضر . تجارت را محدود می کنند برای کنترل نرخ ارز و کاسب کار های مختلف تنبیه می شوند برای کنترل قیمت کالا ها. سیاست های شکست خورده شکست خورده که اما ذی نفعانی ایجاد کرده است با ساختاری بسیار مستحکم که مو لای درزش نمی رود و از جا هم ذره ای نمی جنبد. معمولا در کشور های مختلف از جمله همین چین نرخ ارز را تنظیم می کنند به منظور رونق تجارت خارجی. یکی از دعوا های آمریکا با چین بر سر این است که چین پول خود را ارزان و ارز را بیش از حد گران نگه داشته تا امتیاز صادراتی بدست آورد در کشور ما ارز را ارزان نگه می دارند و برای این منظور تجارت خارجی را به فلاکت می اندازند تا حدی که حرفه ای به نام کول بر ایجاد شده و در بازار قیمت هر کالایی تا دو برابر ارز بری آن گران است. این قصه پر غصه سر دراز دارد....
منبع: https://t.me/MohammadTabibian