این روز ها بسیار سخن از توجه نکردن خلایق به توصیه های ایمنی مقامات است در مورد اجتناب از مسافرت و حضور در مراکز تجمع. یک رخداد جالب بیادم افتاد. در یک شب ژانویه ۲۰۱۲ کشتی تفریحی کوستا کورکوردیا با حدود سیصد نفر سرنشین از شهروندان کشور های مختلف اروپا در سواحل ایتالیا به صخره ای خورد و شکاف برداشت. در زمان حادثه فاصله این کشتی تا ساحل۱۵۰ متر بود. اما حدود ۳۲ نفر از سر نشینان که عمدتاً از کشور های دیگر مانند انگلستان و آلمان بودند تلف شدند. دو پرسش قابل ملاحظه:
یکم، چرا این کشتی بزرگ تا این حد به ساحل نزدیک بود؟ پاسخ. چون منزل کاپیتان کشتی در ساحل بود و در آن شب در منزل او پارتی بر قرار بوده و کاپیتان به ساحل نزدیک شده تا برای مهمانان دست تکان دهد! این طنز نیست و جداً همینطور بود و در محاکمه کاپیتان مطرح شد.
درس اخلاقی اول، وقتی یک ناخدا کشتی را از یک طرف می برد الزاماً برای رفاه حال سر نشینان نیست، ممکن است برای پارتی منزل خودش باشد.
دوم، چرا در این فاصله نزدیک به ساحل این تعداد تلفات و چرا تلفات از غیر ایتالیایی ها؟ پاسخ. زمانی که کشتی به صخره برخورد کرد برخی مسافرین به عرشه آمدند، کاپیتان در بلند گو اعلام می کند که همه چیز تحت کنترل است و جای نگرانی نیست و مسافرین به کابین های خود مراجعه کنند. مسافرین غیر ایتالیایی که به اظهار نظر و صداقت مسئولین اعتماد داشتند به توصیه کاپیتان عمل کرده به کابین های خود می روند. مسافرین ایتالیایی که تجربه ایتالیایی داشتند به سرعت فهمیدند که باید صحبت کاپیتان را در جهت عکس تفسیر کنند. به سرعت از کابین های خود بیرون رفته بر روی عرشه آمدند. عده ای که بنیه داشتند خود را به آب زدند و تا ساحل شنا کردند و نجات یافتند بقیه هم توسط گروه های امداد نجات یافتند. آن ها که به صحبت مسئول مربوط اعتماد کردند آب داخل کشتی بالا آمد و داخل کابین ها خفه شدند.
درس اخلاقی دوم برای مردم، هر وقت مقامات فرمایش و توصیه کردند، فرمایشات و توصیه های قبلی آن ها را هم در ذهن مرور کنید.
درس اخلاقی برای مقامات، اگر حرف های مستحکم و قول های وزین قبلی شما درست در نیامد انتظار نداشته باشید مردم به کابین های زیر عرشه بروند ممکن است خود را به آب بزنند.
حال تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!!
منبع: https://t.me/MohammadTabibian