دیروز خبری منتشر شد که نشان از بیپناهی روستاییان در منزلگاه خود داشت. روستاییانی که اکنون به دلیل بحران آب و نبود اشتغال به‌ناچار به شهرها پناهنده می‌شوند؛ بیخبر از آنکه منزلگاه جدید هم روی خوشی به آنها نشان نخواهد داد. خبری که نشان میدهد طبق آخرین بررسیها از سال ٩٣ تاکنون درواقع در عرض تنها یک سال، هزار روستا در کشور خالی از سکنه شدهاند. معاون توسعه روستایی ریاست‌جمهوری دراین‌باره میگوید: این مسئله به اقتصاد لطمه می‌زند و مردم تولیدکننده به مصرف‌کننده و حاشیه‌نشین شهرها تبدیل می‌شوند. بنابراین باید دراین‌باره مهاجرت معکوس را عملی کنیم. ابوالفضل رضوی، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم کشور با بیان اینکه برای نخستین‌بار موفق شدیم حساب اقتصادی روستاها را با همکاری سازمان آمار ایران به دست آوریم، گفت: ٢٦ درصد تولید ناخالص داخلی کشور در روستاها ایجاد می‌شود؛ این در حالی است که ٢٦,٨ درصد جمعیت کشور را روستایی ها و عشایر تشکیل می‌دهند. معاون توسعه روستایی و مناطق محروم کشور در ادامه با بیان اینکه ٥٤ درصد تولید اقتصاد کشور در روستاها انجام می‌شود، گفت: این در حالی است که ٤٦ درصد آن به شهرها اختصاص دارد و در بعد خدمات نیز ١٤ درصد مربوط به روستا و ٨٦ درصد به شهرها اختصاص یافته است. او با بیان اینکه از ٦٤ هزار روستا، ٣٩ هزار روستا دارای بالای ٢٠ خانوار هستند، ادامه داد: نخستین بحث ما درباره روستا باید تغییر نگاه به روستاها باشد و باید این مناطق را کانون تولید ارزشآفرینی بدانیم و مادامی‌که روستاها سکونتگاه باشد به توسعه نمی‌رسند و اقتصاد مقاومتی که نقش اصلی را روستاها در آن ایفا می‌کنند محقق نمی‌شود. رضوی در ادامه به پرداخت وام خوداشتغالی در روستاها اشاره کرد و گفت: مبلغ این وام ٢٥٠ میلیارد تومان بود که مجلس آن را به ٣٥٠ میلیارد ارتقا داد. البته وامهای خوداشتغالی در کشور ما در بررسیها نمره و عملکرد مثبتی نگرفته است؛ بنابراین باید این وامها با مشارکت صورت گیرد که مبنای ما برای اعطای وام تشکیل تعاونیها با حضور ٥٠ خانوار است.
مهاجرت روستاییان به شهرها از سال ٨٥ پلکانی شد
معاون سازمان دهیاریهای وزارت کشور هم در‌این‌رابطه گفت: از سال ٨٥ به بعد مهاجرتهای پلکانی را از روستاها به شهرها شاهد هستیم؛ یعنی از روستاها به شهرهای کوچک و از شهرهای کوچک به شهرها متوسط و بعد به شهرهای بزرگ مهاجرت صورت میگیرد و درواقع با دهههای اخیر فرق کرده است و با حاشیهنشینشدن روستاییان در کلان‌شهرها تفاوت دارد.
محسن کوششتبار افزود: در دنیا علل مهاجرت از روستاها به شهرها یا اجتماعی یا ارتباطی یا اقتصادی است که در ایران نیز این بخشهای مختلف نقش مستقیم دارند. یکی از عوامل مهاجرت ما در ایران بحث خشک‌سالی یا مسائلی مانند زلزله است. درواقع عوامل اقتصادی نقش مستقیم دارد و نبود فرصتهای شغلی یا شکاف درآمد بین شهر و روستا باعث مهاجرت از روستاها به شهرها می‌شود. درواقع دو علل عمده مهاجرت را یکی اقتصادی یعنی نبود فرصت شغلی و دیگری نبود امکانات و زیرساختهای مناسب اجتماعی میدانیم و این دو عامل از عوامل اصلی مهاجرت است.
منبع: شرق