پژوهشنامه اقتصادي:پاييز 1389 , دوره 10 , شماره 3 (پياپي 38) ; از صفحه 39 تا صفحه 65 .
عباسي نژاد حسين, كميجاني اكبر, طيب نيا علي, تشكيني احمد
مطالعه حاضر به اندازه گيري تورم پايه در اقتصاد ايران به روشهاي مختلف رويکرد آماري، به عنوان راهنمايي براي هدايت سياست پولي مي پردازد. استفاده از تورم پايه (چون علامت دهي را نسبت به اختلال افزايش مي دهد) منجر به افزايش کارايي سياست پولي مي شود. اين امر بدان دليل رخ مي دهد که تورم پايه، جزء پايدار تورم (ناشي از فشارهاي اساسي اقتصاد) را از جزء موقتي (ناشي از نوسانات فصلي و ...) جدا مي کند.
نتايج مطالعه حاضر نشان مي دهد که در اقتصاد ايران «روش خارج کردن غذا و تحصيل» مناسب ترين روش براي اندازه گيري تورم پايه محسوب مي شود. از سوي ديگر «گروه مسکن»، جزء پايدار تورم در اقتصاد ايران و هماهنگ با انتظارات است. بر اساس نتايج حاصله براي کنترل تورم در اقتصاد ايران، اتخاذ چارچوب سياستي «هدف گذاري تورم» در قالب يک برنامه پنجساله پيشنهاد شده است.
كليد واژه: ايران، اقتصاد ايران، تورم پايه، رويکردي آماري، روش ميانگين مرتب، روش خارج کردن و روش مبتني بر کل توزيع قيمت، هدف گذاري تورم، اجزاي پايدار و موقتي
منبع: sid.ir