ماليات زمستان 1388; دوره جديد - 17(7 (مسلسل 55)):9-43.

طيب نيا علی، سياوشی سميه

يکی از فعاليتهای تجاری جديدی که در سالهای اخير ظهور پيدا کرده است، ايجاد و توسعه تجارت الکترونيکی است. با گسترش تجارت الکترونيکی احتمال فرار و گريز مالياتی در درآمدهای جديدی که قبلاً به صورت سنتی اخذ می شد، وجود دارد. لذا با توجه به اهميت اين موضوع، پژوهش حاضر در نظر دارد پس از بررسی و مطالعه نظام ماليات بر تجارت الکترونيکی در سطح جهان، به ارائه الگويی جهت اعمال و اخذ ماليات از تجارت الکترونيکی در ايران بپردازد. يکی از زيرساختهای لازم برای تجارت الکترونيکی تامين امنيت می باشد، که از موارد بسيار پراهميت در دنيای تجارت الکترونيکی به شمار می رود، و طالبان زيادی دارد. عدم وجود امنيت در فضای مجازی می تواند مانعی برای رشد و توسعه تجارت الکترونيکی باشد. الگوی پيشنهادی مقاله حاضر برای اعمال و اخذ ماليات از تجارت الکترونيکی بر مبنای استفاده از يک پايگاه الکترونيکی امن مبادلاتی است که در آن، دولت ضمن ارائه امنيت به کاربران و مبادله کنندگان، از آنان ماليات اخذ می کند. در اين مقاله، با استفاده از روش دلفی و آزمونهای ناپارامتری علامت و فريدمن، به ارزيابی اين الگو پرداخته ايم. نتايج اين پژوهش بدين شرح است: بهترين نوع ماليات برای تجارت الکترونيکی، ماليات بر ارزش افزوده است اما اين قوانين در کشور ما نياز به تغيير دارند. ايجاد پايگاه الکترونيکی امن مبادلاتی از سوی دولت دارای توجيه اقتصادی می باشد. افراد و شرکتها تمايل کافی به استفاده از اين پايگاه الکترونيکی را دارند. برای شناسايی و ردگيری افراد و شرکتها در محيط الکترونيکی بايد از کد اقتصادی استفاده شود. بهترين روش تامين امنيت در يک پايگاه الکترونيکی استفاده از امضا و گواهی ديجيتالی است. فروشندگان بهترين واسطه ها برای جمع آوری و بازپرداخت ماليات به دولتها هستند. همچنين برقراری توافقاتی با ساير دولتها در زمينه تبادل اطلاعات مبادلات و اجتناب از اخذ ماليات مضاعف امری ضروری است.

واژه‌های كليدي: مالیات بر تجارت الکترونیکی، امضا دیجیتالی، گواهی دیجیتالی، مالیات بر ارزش افزوده، امنیت،

منبع: فصلنامه پژوهشنامه مالیات.