معرفی:
گری اس بکر، متولد 2 دسامبر سال 1930 میلادی است. او در سال 1992 برنده جایزه نوبل اقتصاد برای «گسترش دادن دامنههای تئوریهای اقتصادی از منظر رفتارهای انسانی در برخورد با سایر رشتههای علوم اجتماعی مانند جامعهشناسی، جمعیتشناسی و جرمشناسی» شد. بکر برنامههای کاربردی غیرمعمولش در اقتصاد را خیلی زود آغاز کرد. در سال 1955 تز دکترای خود را در دانشگاه شیکاگو درباره تبعیض در اقتصاد نوشت. بکر نظر مارکس درباره تبعیض را به چالش کشید و بیان کرد: «اگر یک کارفرما از استخدام یک نیروی کار صرفاً به دلیل رنگ پوست سر باز زند، این کارفرماست که یک فرصت باارزش را از دست میدهد. به طور خلاصه تبعیض برای کسی که تبعیضگذاری میکند هزینه بیشتری خواهد داشت.» بکر اینگونه نشان داد که تبعیض در صنایع رقابتی کمتر موضوعیت دارد چرا که کارخانههایی که تبعیض قائل میشوند نسبت به آنهایی که تبعیض قائل نمیشوند، سهم بیشتری از بازار را از دست میدهند. او همچنین شواهدی را نشان میدهد که تبعیض میان صنایع تحت کنترل، که در آنها رقابت کمتری وجود دارد، بیشتر است. این موضوع که تبعیض موجب متضرر شدن شخص اعمالکننده تبعیض است، امروزه در میان اقتصاددانان امری بدیهی به نظر میرسد. بکر همچنین درباره نهاد خانواده نیز تحقیقاتی انجام داده است. او با بررسی و تجزیه و تحلیل ازدواج، طلاق و باروری روی امنیت اجتماعی متمرکز میشود. بکر استدلال کرد که چنین تصمیماتی در چارچوب هزینه نهایی و سود نهایی قابل توجیه است و اینکه بازار ازدواج تاثیر گرفته از سهم زوج با هم و تکتک افراد به طور جداگانه است. تحقیقات او به بررسی تاثیر دستمزدهای حقیقی بالاتر در ارزش زمان و در نتیجه هزینه خانه و بچهدار شدن میپردازد. در حالی که زنان سرمایه انسانی و نیروی کار را افزایش میدهند، به طور همزمان هزینه فرصت نگهداری از بچهها نیز افزایش مییابد. علاوه بر این، بهبود شرایط آموزش و پرورش، میل به پرورش کودکان با تحصیلات آکادمیک که هزینهبر است، افزایش میدهد و این منجر به کاهش نرخ باروری میشود. نظریه ازدواج او در سال 1973 برای اولین بار مطرح شد. بسیاری از مباحث طرحشده توسط او در کتابی با نام «نگاهی به خانواده»1 در سال 1981 توسط انتشارات هاروارد به چاپ رسید. به گفته گوگل اسکولار این کتاب از پرخوانندهترین کتابهاست. بکر در اواخر 1960 مقالهای دنبالهدار درباره جرم نوشت. او بیان کرد که تابع ارتکاب به جرم تابعی از متغیر هزینه نهایی است و نتیجه گرفت که برای کاهش ارتکاب به جرم باید احتمال مجازات را بالا ببریم یا مجازات شدیدتر اعمال کنیم. بینش او به جرم مانند نظرش درباره «تبعیض و سرمایه انسانی» کمک کرد تا شاخه جدیدی از اقتصاد رشد کند. بکر از سال 1957 تا 1969 در دانشگاه کلمبیا بود و به جز این دوره، او تمام زندگی حرفهایاش را در دانشگاه شیکاگو صرف کرد و در سال 1967 برنده جایزه جان باتیس کلارک شد و در سال 1987 خودش به ریاست همین انجمن درآمد.
منبع: تجارت فردا