پژوهشهاي اقتصادي ايران: پاییز 1384 , دوره 7 , شماره 24 ; از صفحه 1 تا صفحه 31 .
سبحاني حسن, عزيزمحمدلو حميد
تمرکز بر نقش عامل سرمايه در ايجاد اشتغال به عنوان رويکرد حاکم بر سياستهاي مرتبط با اشتغال و توزيع متناسب اعتبارات با هدف اشتغالزايي در بخشهاي مختلف اقتصادي تداعي کننده اين امر است که از ديدگاه سياستگزاران اقتصادي عامل سرمايه به عنوان مکمل نيروي کار در کليه بخشهاي اقتصادي و زيربخشهاي مربوط به شمار مي رود.
در اين مقاله تاثير سرمايه گذاري بر اشتغال در کليه زيربخشهاي صنعت )به تفکيک کد دو رقمي (ISIC در قالب رهيافت پوياي تقاضاي نيروي کار و بر اساس روشهاي همگرايي برآورد و تجزيه و تحليل شده است.
نتايج به دست آمده نشان داده است که رتبه هاي اول تا پنجم از نظر ميزان تاثير سرمايه گذاري بر اشتغال به ترتيب، به زيربخشهاي «صنايع نساجي، پوشاک و چرم»، «صنايع چوبي و محصولات چوبي»، «صنايع غذايي، دخانيات و آشاميدنيها»، «صنايع ماشين آلات، تجهيزات و ابزار و محصولات فلزي» و «صنايع کاني غيرفلزي» اختصاص دارد. اما در مورد زيربخشهاي «صنايع کاغذي، مقوا، چاپ و صحافي»، «صنايع شيميايي» و «صنايع توليد فلزات اساسي» به دليل معني دار نبودن ضريب متغير موجودي سرمايه در توابع تقاضاي مربوط، جايگاه و ميزان دقيق تاثير سرمايه گذاري بر اشتغال به طور مشخص قابل بحث نيست.
منبع: sid.ir