نویسندگان: رويا آل عمران, حسين پناهي, زهرا كبيري
عنوان نشریه: جغرافيا و برنامه ريزي : پاييز 1392 , دوره 17 , شماره 45 ; از صفحه 1 تا صفحه26.
چکیده:
هدف اصلي اين تحقيق بررسي روابط بلندمدت و علي بين رشد اقتصادي، انتشارات CO2، مصرف انرژي و نسبت اشتغال در ايران با استفاده از الگوي خودتوضيحي با وقفه هاي گسترده است. يافته هاي تجربي براي ايران در طول دوره 1387 - 1351 نشان مي دهد که يک رابطه بلندمدت بين متغيرها در سطح معني داري 5 درصد در ايران وجود دارد. کشش درآمدي تخمين زده شده از انتشارات CO2 سرانه 0.40 و کشش درآمدي از مصرف انرژي سرانه 0.71 مي باشد. نتايج عليت گرنجر هم نشان مي دهد که هيچ يک از انتشارات CO2 سرانه و مصرف انرژي سرانه باعث تغيير GDP واقعي سرانه نمي شود. اما نسبت اشتغال باعث تغيير GDP واقعي سرانه در کوتاه مدت مي شود و همچنين فرضيه منحني زيست محيطي کوزنتس در چهارچوب عليت با استفاده از مدل لگاريتمي در مورد ايران اعتبار ندارد. نتايج نهايي نيز نشان مي دهد که سياست هاي حفاظت انرژي مانند جيره بندي مصرف انرژي و کنترل انتشارات CO2 مي تواند موجب رشد بازده واقعي در ايران گردد.