نویسندگان: وحید قربانی پاشا کلایی ، مرتضی خورسندی ، تیمور محمدی ، عباس شاکری ، شهلا خالقی ، سید تقی ابطحی فروشانی
عنوان نشریه: اقتصاد انرژی ایران ( اقتصاد محیط زیست و انرژی) زمستان 1393 ، دوره 3 ، شماره 13 ، از صفحه 191 تا صفحه 220.
چکیده:
شوک هاي نفتي دهه 70 ميلادي، يکي از عوامل مهم در افزايش اهميت بهره برداري بهينه از منابع نفتي بشمار مي روند، بطوريکه از بعد اقتصادي نظريه هتلينگ (1931) در اين سالها مجددا توسط اقتصاد دانان مورد بازبيني و از بعد فني روشهاي بهبود بازيافت نفت (EOR) مورد توجه قرار گرفت. بهره برداري بهينه از ديد فني روشهاي بهبود بازيافت نفت (EOR) را با توجه به حداکثر نرخ کارا (MER) مدنظر دارد و از ديد اقتصادي نيز حداکثر سود تنزيل شده با توجه به شرايط بازار را جستجو مي کند. ترکيب جنبه هاي فني و اقتصادي فوق مي تواند مفهوم الگوي بهره برداري بهينه را شکل دهد. در اين مطالعه، موضوع فوق براي يکي از ميادين جنوب غرب کشور که گاز طبيعي بصورت فرايند غيرامتزاجي در آن تزريق مي شود، بررسي شده است. بدين منظور از مدل کنترل بهينه جهت حداکثر سازي سود تنزيل شده استفاده شده است و در راستاي برآورده کردن شرط حداکثر نرخ کارا محدوديت هاي فني توليد نيز منظور شده است. نتايج مطالعه فوق نشان داده که اولا هزينه توليد ميدان فوق با کاهش ذخائر باقيمانده افزايش مي يابد و ثانيا الگوي بهره برداي بهينه به نرخ تنزيل وابسته بوده به طوري که کاهش وابستگي دولت به درآمدهاي نفتي منجر به برداشت متوازن تر از ميدان و در غير اين صورت به برداشت حداکثري در سال هاي اوليه و برداشت حداقلي در سال هاي پاياني عمر ميدان منجر خواهد شد. نتايج سناريوهاي مختلف نرخ تنزيل همچنين حاکي از آن بوده که از نرخ تنزيل 10 درصد به بالا، توليد بهينه به سه سناريو قيمتي تعريف شده در مطالعه، وابسته نيست.
« متن کامل »