پژوهشنامه علوم انساني و اجتماعي بهار 1384; 5(17 (ويژه اقتصاد)):13-52.
ابريشمي حميد,مهرآرا محسن,خطابخش پريسا
رابطه بين رشد اقتصادي و توزيع درآمد از ديرباز مورد توجه سياست گذران و برنامه ريزان اقتصادي بوده است. همواره اين دغدغه وجود داشته که آيا براي تسريع در رشد اقتصادي بايد سطحي از نابرابري را پذيرفت و آيا براي بهبود در توزيع درآمد بايد به کند شدن رشد اقتصادي تن داد؟ از اين لحاظ تبيين ارتباط متقابل بين رشد اقتصادي و توزيع درآمد مي تواند پاسخ گوي پرسش هاي اساسي و بنيادين برنامه ريزان اقتصادي، به خصوص در کشورهاي در حال توسعه باشد.
هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه بين متغيرهاي نابرابري و رشد اقتصادي بر اساس آزمون عليت گرنجر و آزمون هم گرايي يوهانسن – جوسيليوس است. يافته هاي به دست آمده بر اساس اطلاعات ساليانه دوره 1350-1381، نشان مي دهد که يک رابطه علي يک طرفه از سمت نابرابري درآمد به رشد اقتصادي وجود دارد. به عبارت ديگر، تغييرات در نابرابري، علت تغييرات در رشد اقتصادي است. اما بر اساس نتايج همين آزمون، رابطه عليت از رشد اقتصادي به نابرابري را نمي توان پذيرفت. به علاوه، اين تحقيق سعي مي کند تا با استفاده از اطلاعات سري زماني و به کمک مدل خود رگرسيون برداري و آزمون هم انباشتگي يوهانسن – جوسيليوس رابطه تعادلي بلندمدت بين اين متغيرها را، بر اساس مدل هاي بازار کامل و بازار ناکامل سرمايه به دست آورد. بر اساس نتايج به دست آمده، افزايش نابرابري درآمد در بلندمدت، سبب کاهش رشد اقتصادي مي شود. نتايج به دست آمده با انتظارات در خصوص ناکامل بودن بازار سرمايه در ايران سازگار است.
كليد واژه: نابرابري درآمد، رشد اقتصادي، VAR هم انباشته
منبع: sid.ir