تحلیلگر اقتصادی و استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: تاثیر توافقات هسته ای و لغو تحریم ها در وهله نخست روی شبکه بانکی و به صورت محدودتر روی صنعت نفت قابل ملاحظه خواهد بود؛ اما از آنجا که طی سالهای گذشته خودرو سازان خود را آماده لغو تحریم ها کرده بودند شاهد تاثیرات کمتری در این حوزه خواهیم بود.

سعید لیلاز در گفت وگوی اختصاصی با ایرنا، در خصوص آثار توافقات هسته ای و لغو تحریم ها بر سه حوزه صنعت پتروشیمی، خودرو و بانک ها، اظهار داشت: آنچه مسلم است طی سالهای گذشته بیشترین تاثیر فشارهای اقتصادی در وهله نخست بر روی بانک ها و سپس صنعت نفت بوده و صنعت خودروسازی از این موضوع کمتر آسیب دیده است.

وی بیان کرد: آنچه حائز اهمیت است باید بین تاثیر واقعی و مستقیم تحریم ها روی وخامت اوضاع اقتصادی کشور با مدیریت های صورت گرفته طی 10 سال گذشته تفکیک قائل شد؛ چرا که دو موضوع کاملاً متفاوت هستند.

این تحلیلگر اقتصادی به شرایط اقتصادی کشور و ظرفیت تولید 4.3 میلیون بشکه ای نفت خام در سالهای پایانی دولت هشتم اشاره کرد و افزود: این در حالی است که پیش از اعمال تحریم های اقتصادی، بین 800 تا 900 هزار بشکه در روز از ظرفیت صنعت نفت را از دست دادیم و پس از آن با یک آهنگ منظم سالانه شاهد پنج تا شش درصد کاهش تولید نفت بودیم و براین اساس، سخت است تا بخواهیم سهم و نقش تحریم ها را در این میان معین و مشخص کنیم.

وی ادامه داد: این در شرایطی است که سقوط تولید خودرو در کشور طی سال های 91 و 92، کمترین علت آن به دلیل اعمال تحریم ها بوده است؛ چرا که طی این سالها و در حالی که کوچکترین گشایشی در تحریم ها حاصل نشد، اما 60 تا 70 درصد به تولید خودرو در کشور افزوده شد.

لیلاز اضافه کرد: در سال جاری و در حالی که آثار لغو تحریم ها حداقل تا پایان سال ظاهر نخواهد شد، شاهد بهبود عملکرد 100 درصدی در این حوزه اقتصادی و دو برابر شدن تولید انواع خودروها خواهیم بود.

وی با بیان اینکه لغو تحریم ها منجر به رفع مشکل خودروسازان نخواهد شد، تصریح کرد: مساله اصلی در این حوزه عامل اضمحلال تقاضای مردم به دلیل کاهش شدید قدرت خرید افراد است.

استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی بار دیگر با تاکید بر اینکه تحریم ها عامل اصلی رکود یا کاهش فعالیت ها در این سه حوزه نبوده، به کاهش سرمایه گذاری ها در صنعت نفت کشور از شهریورماه سال 84 اشاره کرد و گفت: به این ترتیب تولید نفت ایران از سال 85 رو به کاهش نهاد و برآوردها حاکیست صنعت نفت ایران طی این سالها بین 250 تا 300 میلیارد دلار با کاهش سرمایه گذاری مواجه شده است و اگر به عامل پیشگفته کسری سرمایه گذاری در 10 سال گذشته در کشور را بیافزاییم، یکی از عوامل اصلی کاهش تولید ناخالص داخلی کشور مشخص می شود.

وی با بیان آنکه در صنعت نفت و با وجود برخی ظرفیت های صادراتی موجود می توان در حد چند صد هزار بشکه به افزایش تولید نفت امیدوار بود، هشدار داد: حتی اگر تولید نفت ایران به سطح پیش از تحریم ها برگردد و به صادرات روزانه دو میلیون بشکه در روز هم برسد، مجموع ارزش صادرات کشور به دلیل افت قیمت نفت حتی از بدترین سال تحریم ها کمتر خواهد بود.

این کارشناس و تحلیلگر اقتصادی ادامه داد: در حوزه بانکداری تاثیر رفع تحریم ها سریعتر از سایر حوزه ها ظاهر می شود، چرا که بانک ها طی سالهای گذشته ارتباطات خود با جهان را از دست داده بودند و لذا به زمان نیاز دارند تا روابط خود را ترمیم کرده، سوئیفت آزاد شود و شرکای جدید بیابند و براین اساس، در این حوزه شاهد تاثیرات عمیق تری خواهیم بود.

وی خاطرنشان کرد: تاثیر توافقات هسته ای و لغو تحریم ها در وهله نخست روی شبکه بانکی و به صورت کمتر و محدودتر روی صنعت نفت (به دلیل نیاز به یک تا دو سال زمان برای ایجاد زیرساخت ها و نبود قراردادهای فوری) قابل ملاحظه خواهد بود؛ اما از آنجا که طی سالهای گذشته خودروسازان خود را آماده لغو تحریم ها کرده بودند شاهد تاثیرات کمتری در این حوزه خواهیم بود و هرگونه تاثیر در بازار خودرو به بهبود رشد اقتصادی و ارتقای قدرت خرید جامعه باز می گردد.

لیلاز در خاتمه تاکید کرد: براین اساس، نباید در آثار لغو تحریم ها اغراق کرد؛ چرا که به لحاظ سیاسی برای دولت تدبیر و امید و به لحاظ اجتماعی برای مردم دارای تبعات نامطلوب بوده و از نظر واقعیت نیز دروغ است.

منبع: ایرنا