سعید اسلامی بیدگلی
- بارها هشدار داده بودیم که حتی با بهترین برنامه‌های بازآفرینی شهری از منظر شهرسازی و معماری، اگر در اقتصاد دچار چالش بشویم، جمعیت هدف در بافت‌های هدفِ برنامه‌های بازآفرینی با افزایش چشمگیری موجه خواهد شد.
- وقتی وضعیت اقتصادی جامعه نابه‌هنجار می‌شود، بیکاری و تورم افزایش پیدا می‌کند، فقر شهری گسترش می‌یابد و از کیفیت زندگی شهروندان کاسته می‌شود.
- پیشنهادهایی که برای بهبود بازار اجاره ارائه شده بود، شامل توصیه‌هایی برای برنامه‌ریزی اقتصادی در حوزه ساخت و عرضه و همچنین سیاست‌گذاری در اخذ اجاره و مالیات و حل دعاوی بین مالکین و مستاجرین بود. همچنین نهادهایی که به‌طور حرفه‌ای به امر اجاره‌داری مشغولند باید ایجاد شوند و توسعه یابند.
- سیاست‌گذاران ما عادت کرده‌اند که مسائل را رها کنند تا به بحران برسند. در زمان بحران هم سرعت به نتیجه رسیدن راه حل از کیفیت آن مهم‌تر است.
- امروز با بحران حاشیه‌نشینی و کوچ شهری مواجهیم. بحران بازار اجاره تنها بخشی از این ماجراست. ابعاد این مسئله بزرگ می‌تواند به مخاطرات اجتماعی بزرگی دامن بزند.
- بسیاری از نواحی حاشیه‌ای شهرها یا حتی شهرهای اقماری، امکانات رفاهی و زیرساختی لازم برای یک زندگی باکیفیت را ندارند.
- بسیاری از موجران گریزی نداشتند که متناسب با نرخ تورم و افزایش هزینه‌های زندگی‌شان، اجاره‌ها را افزایش دهند.
- مداخله دولت در بازار مسکن نباید به قیمت‌گذاری منجر شود.
- معتقدم در بخش مسکن مالیات بر عایدی موثرتر از مالیات بر خانه‌های خالی است.
- باید زیرساخت‌های توسعه نهاد اجاره‌داری ایجاد شود. این کار در یک افق سه تا چهار ساله امکان‌پذیر است.
- سیاست‌گذار باید برنامه مدونی برای تامین سرپناه دو دهک کم‌درآمد جامعه داشته باشد و زیرساخت‌های بافت‌های ناکارآمد را توسعه دهد. با ادامه وضعیت نابه‌سامان اقتصادی جمعیت این بافت‌ها افزایش خواهد داشت و خزش جمعیتی به سمت مناطق حاشیه‌ای رخ خواهد داد.
منبع: هفته نامه تجارت