چون مردم، آشنایی چندانی با علم اقتصاد کلان ندارند بسیاری اوقات، دولتها وانمود می کنند که به کمک نهادهای تعزیراتی، نظارتی، حمایتی و... دارند با تورم مبارزه می کنند.
اما از منظر علم اقتصاد کلان، روشهای فوق برای مهار تورم، بیشتر شبیه شوخی هستند. علم اقتصاد حساب و کتاب دارد و شاید به همین دلیل، به مذاق سیاستمداران پوپولیست، خوش نمی آید.
فریدمن (برنده نوبل اقتصاد) جمله معروفی دارد: تورم در هر زمان و هر مکانی، یک پدیده پولی است.
بنابراین هرگاه تلویزیون، عده ای مأمور دولتی را نشان داد که رفته اند درِ مغازۀ مردم و مثلاً دارند با تورم برخورد می کنند و یا اینکه خبرنگار تلویزیون، نظارت ناکافی را دلیل گرانی معرفی کرد دو حالت بیشتر ندارد:
1. دولت نسبت به پدیدۀ تورم جهل دارد و فکر می کند می تواند با اینگونه حرکات، قیمتها را کنترل نماید.
2. دولت می داند که روش مبارزه با تورم، اینگونه حرکات نیست اما دارد عوام فریبی می کند.
نباید از یاد برد: بر اساس اصول علم اقتصاد، رشد نقدینگی موجب تورم می شود اما دولتهای پوپولیست ترجیح می دهند خود را در ایجاد تورم بی تقصیر جلوه دهند بنابراین سراغ مبارزه با تورم در کفِ بازار می روند تا کَسَبه را مقصر جلوه دهند.
بنابراین هرگاه یک مسئول دولتی دَم از مبارزه با گرانی زد فقط باید یک مطالبه از او داشت:
رشد نقدینگی را کنترل کن.
یا به زبان عامیانه:
چاپ پول را کنترل کن.
همین!
منبع: کانال تلگرامی دکتر ملکی