زهرا کریمی

 اقتصاددان:

به عقیده من نشست اقتصاددانان با رئیس جمهور را می‌توان «خوب» ارزیابی کرد. به‌هرحال این نشست بیشتر به شروعی برای هم‌فکری دولت و اقتصاددانان می‌ماند تا اینکه بخواهد به نتیجه‌ای منتهی شود. محور اصلی این نشست آن بود که آنچه رخ داده، فقط به دولت آقای روحانی برنمی‌گردد و به مرور زمان پدید آمده و اکنون سر باز کرده است، اما به‌هرحال این شرایط باید تغییر کند. انتظار این نبود که دولت تمامی مسائل را حل کند، اما دولت وظیفه دارد مشکلات را به دیگر قوا هم منتقل کرده و بین نهاد‌های مختلف تفاهم ایجاد کند تا این مشکلات تا حدودی کاهش یابد.

 آقای روحانی اشاره به این داشت که سران سه قوه با یکدیگر نشست‌هایی دارند و روی چهار ماده FATF به اتفاق آرا تصمیم‌گیری شد که این مشکل را حل کنیم. در ابتدای نشست، محسن رنانی طرح کرد که بهتر بود این نشست در سال ۹۲ برگزار می‌شد. مانند همیشه بین اقتصاددانان حاضر اجماع نظر وجود نداشت، فرضا احمد توکلی بر این باور بود که نرخ ارز باید تثبیت شود، اما برخی معتقد بودند نرخ ارز را باید رها کرد که اگر تک‌نرخی نمی‌شود، حداقل شکاف بین قیمت‌های متفاوت، کاهش یابد. آقای روحانی عنوان کرد که دو دیدگاه در زمینه نرخ ارز وجود دارد، اما هیچ‌کدام من را قانع نمی‌کند و به‌همین‌دلیل فکر می‌کنم باید کنترلی بر بازار ارز وجود داشته باشد.

پیشنهاد کردم کمیته‌هایی تشکیل شود تا مسائل متفاوت کنونی اقتصاد را پوشش دهد. به‌همین‌دلیل بهتر آن است که تصمیم‌گیری‌های اقتصادی دولت، برای ارزیابی اقتصاددانان به این کمیته‌ها برود و آن‌ها نیز نظرات اصلاحی خود را بیان کنند. درست است که اقتصاددانان در کشور تفاهم قطعی ندارند، اما اگر کنار هم بنشینند، می‌توانند روی حداقل‌هایی به تفاهم برسند و پیشنهادات را به‌صورت عقل جمعی به دولت ارائه دهند.

همچنین در این نشست مطرح شد که فضا برای سیاست‌گذار کاملا بسته نیست؛ اکنون برای بسیاری از اقدامات دیر شده و ممکن است دیگر فرصتی برای اصلاح باقی نماند، اما باور ندارم که در جیب اقتصاددانان هم راه‌حل‌های آماده‌ای وجود دارد که بحران کنونی را حل کند.

منبع: شرق