1- امروز ثمره 10 سال دوندگی را دریافت کردم! 10 سال طول کشید تا بتوانم برای شرکت رتبه یا به قول معروف تأیید صلاحیت کار! بگیرم. البته راههای کوتاهی برای دریافت وجود دارد و هزاران شرکت در این فاصله توانسته اند که دریافت کنند حتی هستند شرکتهایی که صبح اقدام میکنند، بعد از ظهر برایشان می آورند!
نمی گویم همه اش به خاطر فساد بود اما نمی دانم اسمش را چه بگذارم. تعریف میکنم شما قضاوت کنید:
وقتی اقدام کردم، گفتند بررسی صلاحیت ها به جامعه مهندسین مشاور تفویض شده. پرونده را آنجا بردیم. حدود یکسال به دلیل تغییر ساختار تشخیص صلاحیت از سیستم دستی به سیستم یارانه ای و تشکیل سامانه ساجات، بلاتکلیف ماند! جامعه تأیید کرد و فرستاد سازمان برنامه استان. آنها مجددا شروع به بررسی پرونده کردند! (معنی تفویض چی شد، خدا داند!) دو سالی طول کشید. در این دو سال، مدام انواع اشکالها میگرفتند و مدارکی میخواستند. تا مدارک خواسته شده را تهیه و ارسال میکردیم، مدارک جدیدی میخواستند! می پرسیدیم، میگفتند "رویه جدید آمده است". هرسال رویه جدید می آمد و هرسال، مدارکی که قبلا میخواستند، دیگر نمیخواستند و مدارک جدیدی درخواست میشد! بالاخره سال 1392 سازمان برنامه استان تأیید صلاحیت کرد و برگه فیزیکی تشخیص صلاحیت را داد! اما این برگه زمانی رسما قابل استفاده بود که در سامانه ساجات نام شرکت آورده شود. سامانه در اختیار سازمان برنامه و بودجه کل کشور (آن موقع معاونت برنامه ریزی) بود. آنجا مجددا مدارک ما بررسی شد!!!! انگار آنها هم به تفویض اختیار به سازمان زیرمجموعه خود در استان اعتقادی نداشتند!!! اشکالاتی گرفته شد و 5 سال طول کشید تا از سد ساجات بگذریم و امروز بالاخره رسما تأیید صلاحیت شویم! فقط دو مورد از اشکالاتی که گرفتند که میگویم که بدانید ماجرا چه بود:
1- اصلا شما برای چه رتبه شهرسازی می خواهید؟ چرا رتبه اقتصادی نمیگیرید! (نکته اینکه برای گرفتن رتبه اقتصادی، 3 نفر کارشناس امتیاز آور باید تجربه کار در شرکت اقتصادی می داشتند. حتی خود من با 20 سال سابقه کار و مدرک اقتصاد، چون در شرکتهای شهرسازی کار کرده بودم، به راحتی میسر نبود که به عنوان امتیازآور اقتصاد محسوب شوم. آن هم با این فرآیند فرسایشی بررسی!) مسلما تأیید خواهید کرد که این از اختیارات تصمیم گیری شرکتهاست که در چه زمینه ای فعالیت کنند و به سازمان مربوطه هیچ ارتباطی ندارد. اما همین موضوع، چند ماه طول کشید!
2- چرا تیک تمدید رتبه را نزدید! (خب ...... آخه اگر قبول دارید که رتبه داریم، چرا در این 5 سال اسم ما را در ساجات ثبت نکردید که کار بگیریم، اگر قبول ندارید، برای چه باید تیک تمدید را بزنم؟!) این موضوع هم چند ماهی طول کشید تا رفع شود.
از هزینه های تحمیلی این فرآیند چه بگویم که ده ها برابر رشوه ای که متداول بود، هزینه شد! بگذریم از اینکه امکان گرفتن بسیاری از پروژه ها را نداشتم و بگذریم از اینکه اگر آن موقع رتبه گرفته بودم، با حجم کاری که (حتی بدون رتبه) انجام داده ام، تا حالا باید ارتقاء رتبه به رتبه 2 یا حتی 1 می داشتم!
حتی اداره امور مالیاتی، در سالهای گذشته که عموما بررسی دفاتر برایش معنی نداشت و اکثریت را علی الراس میکرد، به ما میگفت چون رتبه ندارید، 40 درصد درآمدهای شرکت مشمول مالیات میشود. اگر رتبه داشتید، 18 درصد میشد!
جالبتر از همه این است که در این 10 سال، بارها و بارها دستگاههای مختلف (حتی همین سازمان برنامه و بودجه)، سفارش کار به ما داشته است. گفتیم رتبه نداریم، گفتند اشکالی ندارد برایتان حل میکنیم! چگونه؟ از طریق محلل!
البته گرفتن رتبه برایم اهمیتی نداشت. چون بدون آن هم اموراتم میگذشت. فقط میخواستم به عنوان یک آزمون از شرایط فضای کسب و کار ایران، تجربه کنم.
https://t.me/maolad