بررسی آخرین مقاله کَس سانستین درباره بهای حذف هزینه اجتماعی کربن-SCC- (منتشر شده در: روزنامه واشنگتن پست، ۵ فوریه ۲۰۲۵)
نویسنده: مجتبی پناهی ﴿پژوهشگر حوزه اقتصاد تغییرات اقلیمی و اقتصاد رفتاری ﴾
کَس سانستین، حقوق‌دان و متخصص در حوزه اقتصاد رفتاری و نویسنده کتاب معروف تلنگر و نویز، در این مقاله به تصمیم دولت جدید ترامپ برای حذف مفهوم "هزینه اجتماعی کربن" و پیامدهای آن می‌پردازد. هزینه اجتماعی کربن معیاری برای سنجش آسیب‌های ناشی از انتشار یک تن دی‌اکسید کربن است که در سیاست‌گذاری‌های اقلیمی نقش کلیدی دارد.
سانستین توضیح می‌دهد که در دوران اوباما، این مقدار حدود ۵۰ دلار بود و فرآیند محاسبه آن به‌صورت علمی و غیرسیاسی انجام شد. در دولت اول ترامپ، این مقدار به ۷ دلار کاهش یافت، چرا که تنها آسیب‌های داخلی (و نه جهانی) در نظر گرفته شدند، اما این تغییر توسط دادگاه فدرال رد شد. دولت بایدن این مقدار را بر اساس جدیدترین شواهد علمی به ۱۹۰ دلار افزایش داد.
ترامپ در دوره دوم خود، با امضای یک فرمان اجرایی، آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) را موظف کرده تا این معیار را بازبینی کند و حتی ممکن است آن را به‌کلی حذف کند. استدلال دولت ترامپ این است که محاسبات فعلی دارای نقایص علمی و سیاسی‌کاری است و مبنای قانونی ندارد. همچنین، راهنمایی‌های جدیدی را مطرح کرده که ترجیح می‌دهند تنها تأثیرات داخلی محاسبه شوند و از نرخ تنزیل بالا (تا ۷٪) استفاده شود، که باعث می‌شود آسیب‌های آینده بی‌اهمیت به نظر برسند.
سانستین استدلال می‌کند که حذف کامل هزینه اجتماعی کربن غیرمسئولانه و غیرقانونی است و احتمالاً توسط دادگاه‌ها رد خواهد شد. او تأکید می‌کند که تغییر مقدار این معیار قابل بحث است، اما دولت نمی‌تواند آن را به صفر برساند و وانمود کند که تغییرات اقلیمی وجود ندارند. همچنین، محاسبه این هزینه در سطح جهانی به نفع آمریکا نیز هست، زیرا اگر کشورها فقط آسیب‌های داخلی را در نظر بگیرند، همکاری جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی از بین می‌رود.
در نهایت، سانستین نتیجه می‌گیرد که دولت ترامپ ممکن است مقدار هزینه اجتماعی کربن را تغییر دهد، اما نادیده گرفتن کامل آن از نظر علمی و قانونی توجیه‌پذیر نیست.