شرافت یکی از مهمترین سرمایه های اجتماعی است که در یک کشور توسط مدیران برتر اجتماعی تولید و در بین جامعه توسط نهادهای اجتماعی ترويج خواهد شد. شرافت از مدیران و رهبران اجتماعی شروع و در کالبد اجتماع تزریق خواهد شد. هیچ جامعه ای بدون شرافت دوام بلند مدت نخواهد داشت. متاسفانه کالای شرافت در ایران یکی از کمياب ترينهاست. در ادارات و جاهای مهم هم کالای قاچاقی محسوب میشود که دارنده آن به جرم داشتن آن رد صلاحیت و رد گزینشی خواهد شد. این شرایط اوج انحطات یک جامعه خواهد بود. باید تلاش کنیم تا حداقل دانشجويانمان از ما معلمانشان شرافت را یاد بگیرند و زیر پوست این سیستم مریض، حداقل هرکدام ما که احساس شرافتمندی میکنیم، دانشجویان را با معنای شرافت آشنا کنیم. شرافت با معلمان شرافتمند شروع میشود. باید یک کمپين پرورش دانشجویان شرافتمند راه اندازی کنیم.
شعارهایی از جنس:
من شرافتمندم، پایان نامه ام را خودم تمام و کامل می نویسم.
من شرافتمندم، تقلب نمیکنم.
من شرافتمندم، دروغ نمیگویم.
من شرافتمندم، به تعهدات و قولم پايبندم.
من شرافتمندم، ریاکاری نمیکنم.
من شرافتمندم، برعلیه کسی پرونده سازی نمیکنم.
من شرافتمندم، خیانت نمیکنم.
من شرافتمندم، کلاه برداری نمیکنم.
من شرافتمندم، به کسی تهمت نميزنم.
من شرافتمندم، چشم به ناموس کسی ندارم.
من شرافتمندم، جاسوسی نمیکنم.
من شرافتمندم، راستی را پاس میدارم.
من شرافتمندم، وطنم را از هرچیزی دوست تر میدارم.
من شرافتمندم....
http://t.me/drdelangizan