دولت میخواهد اختیار همه طرح ها را خودش به عهده بگیرد
احمد توکلی، گفت: در برنامه بودجه پیش رو خط روشنی برای حذف مجلس دیده می شود. به این معنا که دولت می خواهد اختیار همه طرح ها را خود به عهده بگیرد.
به گزارش مهر، بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، با توجه به ارائه لایحه احکام مورد نیاز برنامه ششم توسعه به مجلس، نشستی را با عنوان «دورنمای جامعه پس از اجرای برنامه ششم توسعه» و با حضور اساتید صاحب نظر در این حوزه ظهر روز گذشته، دوشنبه دهم اسفندماه در سالن مطهری دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار کرد.
خوش چهره: برنامه توسعه باید دربردارنده مبانی تئوریک باشد
محمد خوش چهره، استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران به عنوان اولین سخنران این نشست گفت: همه کشورها ماموریت های خودشان را در قالب یک برنامه ریزی ارائه می دهند؛ در ایران به این برنامه میان مدت برنامه توسعه می گویند و معنای آن عبارت است از مجموعه ای از اهداف یک حزب حاکم که در قالب یک برنامه میان مدت مطرح می شود. منظور از برنامه هم مجموعه ای از اهداف است.
وی افزود: این برنامه ها مقدرات کشور را برای پنج سال تعیین می کنند به همین خاطر بسیار حائز اهمیت هستند البته باید توجه داشت که موفق ترین برنامه ها آن هایی بودند که علاوه براینکه برنامه ریزی خوبی داشتند، خوب هم اجرا شدند. ما بسیار شاهد برنامه هایی بودیم که برنامه ریزی خوب داشتند ولی خوب اجرا نشدند.
خوش چهره با تقسیم برنامه به دو بخش بلند مدت و میان مدت توضیح داد: برنامه های یک کشور یا میان مدت هستند که خود به برش های کوچک یکساله تقسیم می شوند یا بلند مدت؛ به این معنا که مثلا یک کشور تعیین می کند در بیست سال آینده به فلان چشم انداز برسد. مالزی یک از این کشورهاست که با ارائه برنامه ۲۰-۲۰ برنامه ریزی کرد در بیست سال آینده به اهدافی که پیش بینی کرده بود برسد. توجه داشته باشید که اهداف بلند مدت به معنای رویایی بودن و دست نیافتنی بودن نیستند بلکه به معنای این هستند که لازمه تحقق آنها گذشت زمان است.
این استاد اقتصاد ادامه داد: ایران هم مشابه چنین برنامه بلند مدتی را دارد؛ مقام معظم رهبری چندسال پیش برنامه افق ۱۴۰۴ را تدوین و چشم انداز ۲۰ ساله ایران تا سال ۱۴۰۴ را ترسیم کردند. بر اساس این برنامه ایران باید تا سال ۱۴۰۴ قدرت اول اقتصاد در منطقه و در حوزه علم و فناوری هم به جایگاه عالی برسد.
وی در پایان با اشاره به چالش های فراروی برنامه هایی مثل برنامه ششم توسعه گفت: هربرنامه ای باید در منطق علمی خودش دربردارنده مبانی تئوریک باشد به این معنا که بگوئیم این برنامه ریشه در فلان مکتب و تئوری دارد. ممکن است یک کشوری تولید ناخالص و رشد بالایی داشته باشد ولی چون عقبه تئوریک ندارد موفق نیست. مثلا کشوری مثل آرژانتین چندسال پیش تولید ناخالصش را بالا برد ولی ۳۷ درصد از مردمانش زیر خط فقر بودند، دلیلش این بود که با وجود درآمد بالا نتوانسته بودند توزیع مناسب و عادلانه ثروت داشته باشند بنابراین داشتن یک برنامه و تئوری به رفع و حل خیلی از چالش ها کمک می کند.
توکلی: برنامه های توسعه در کشور ما براساس مدل نئولیبرالی است
احمد توکلی، رئیس پیشینِ مرکز پژوهشهای مجلس از دیگر سخنرانان این نشست بود. او در ابتدای صحبتش با تاکید براینکه وقتی نام برنامه ششم توسعه را می آوریم از چه حرف می زنیم گفت: چه برنامه ای؟ ما چیزی به نام برنامه ششم توسعه نداریم. برنامه های توسعه در کشور ما براساس مدل نئولیبرالی و به این شکل است که جریان ثروت از کشورهای جهان به اروپا و از آنجا به آمریکا برود.
وی در ادامه با نشان دادن برگه هایی که در آن متن برنامه ششم توسعه نوشته شده بود افزود: در وجه جدید برنامه ششم توسعه دولت نمی خواهد برنامه را به مجلس بدهد و به نوعی مطرح کرده که این برنامه را من (دولت) تصویب می کنم و شما فقط به من احکام و قوانین بدهید؛ این موضوع از عنوانش هم پیداست که نوشته شده: «لایحه احکام مورد نیاز برای اجرای برنامه ششم توسعه».
توکلی در پایان با اشاره به اینکه مشکلات موجود در کشور ما در سه لایه هستند گفت: ما در سه لایه مشکل داریم؛ اول طرز برخورد حاکمان و مرادوه شان با مردم است؛ عدم مفاهمه ارکان حکومت یکی از مشکلات توسعه نیافتگی کشورهاست چون کشمکش نرخ رشد و تولید را پائین می آورد. دوم اینکه اگر راه حلی برای مشکلات انتخاب می شود باید با قانون اساسی سازگار باشد وگرنه برسرآن اختلاف به وجود می آید. در برنامه بودجه پیش رو خط روشنی برای حذف مجلس دیده می شود به این معنا که دولت می خواهد اختیار همه طرح ها را خود به عهده بگیرد. آخرین لایه از مشکلات هم به ساختارها و روش ها برمی گردد به این معنا که ساختار وروش های غلط فساد اقتصادی به وجود می آورد.