امید به آینده مهمترین خصیصه ای است که تولیدکنندگان ایرانی لازم است در خود حفظ کنند و به سوی روزهای بهتری قدم بردارند.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران معتقد است در شرایط سخت امروز اقتصادی و فشارهای تحریم ها برای عبور از مشکلات تنها چاره داشتن امید و استفاده از انسجام ملی با تشکل گرایی و همدلی است. احمد صادقیان می گوید:« اقتصاد ایران روزهای سختی را طی می کند و مشکلات متعددی سر راه فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان ایرانی قرار گرفته است. اما باید با صبر و استواری و امید این مسائل را پشت سر گذاشت. امید به آینده مهمترین خصیصه ای است که تولیدکنندگان ایرانی لازم است در خود حفظ کنند و به سوی روزهای بهتری قدم بردارند. برای حفظ این امید هم اندیشی و هم فکری اهالی اقتصادی و کسب وکار می تواند بسیار موثر واقع شود و اتاق بازرگانی نیز یکی از مهمترین نهادهای این نوع تشکل گرایی برای همدلی و انسجام است.»
او می گوید:« سال ها فعالیت اقتصادی در بخش خصوصی و مخصوصا در شهرهایی غیر از پایتخت، برایم روشن کرده که با امیدواری به آینده و به خدمت گرفتن سرمایه ها و نیروهای انسانی کارآمد، می توان کارهای بزرگی انجام داد و به موفقیت های پایدار دست پیدا کرد. اتاق بازرگانی می تواند به پشتوانه فعالان اقتصادی از منافع کلان آنان حمایت کند و با مشورت دادن به مقامات و نهادهای دولتی و تعیین خط مشی هایی که مناسب کسب وکارهاست، دولت را به مسیری سوق دهد که فعالیت های اقتصادی چرخه خود را از سر گیرد و از وضعیتی که در حال حاضر دارد بیرون آید. اتاق بازرگانی طی سالیان گذشته توانسته به عنوان مهمترین نهاد بخش خصوصی جایگاه خود را تثبیت کند و دولتمردان و مقامات به تدریج دریافته اند که به نفع کشور است که برنامه های اتاق ها را بشنوند و آن ها را جدی بگیرند و بازی دهند.»
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با تاکید بر اینکه اتاق باید در عرصه های بازرگانی، صنعت، معدن و کشاورزی دستاوردهای بخش خصوصی را با بيشترين تاکید به جامعه و دولت بشناساند؛ ادامه داد:« اتاق به ویژه در عرصه کشاورزی که تقریبا تمام آن توسط بخش خصوصی مدیریت می شود، می تواند تسهیل کننده ارتباط بین مدیران و شرکت های این حوزه با تصمیم گیران و سیاست گذاران آن باشد.»
به گفته صادقیان کشاورزی ایران، مخصوصا تولید فرآورده های پایه مثل گندم، دانه های روغنی و برنج این روزها با مشکلات عدیده ای روبه رو است و لازم است که برای رفع آن ها برنامه ریزی شود و یک نهاد متشکل که کشاورزان نیز در آن ذینفع باشند، برنامه ها را پیگیری کند و به نتیجه برساند.
او می گوید:« کشور ما دارای امکانات فراوانی در عرصه کشاورزی است اما به دلیل اینکه سال ها زیر ساخت هایش به روز نشده و امکانات موجود نیز به درستی مدیریت نشده، گرفتار روزمرگی است که مشکلات را هر روز پیچیده تر می کند.»
منبع: اتاق ایران