جذابیت فوتبال با توجه به درآمد زایی این رشته ورزشی معمولا مدیران باشگاه‌ها را در مظان اتهام در نوع کسب درآمد و دریافت حقوق قرار می‌دهد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان مدیران عامل باشگاه های فوتبال اولین نفراتی هستند که در کوران مدیریت فوتبالی مورد انتقاد و در موارد نادر فحاشی هواداران فوتبال قرار می گیرند اما با وجود شناخت از این موضوع افراد زیادی درصددند تا با نفوذ در دستگاه ورزش کشور، بنگاه های اقتصادی خصوصی و صنعتی، زمینه حضور در این پست خطیر و البته پر خطر را برای خود فراهم کنند. در نگاه اول، این اقدام کمی شبهه برانگیز است که این مسئولیت پر خطر و بعضا چندش آور که با یک گل روی سکو ها از «هورا» به «رها کن و حیا کن» تبدیل می شود چرا اینقدر مشتری پر و پا قرص دارد.

درآمد های هنگفتی که در شایعات به مدیران عامل نسبت می دهند و قرارداد های اسپانسرینگ و .... در هیچ مقطعی اثبات نشد اما تکذیب قطعی هم در این باره وجود ندارد، اصولا اینگونه موارد دریافتی مدیران عامل اگر هم وجود داشته باشد به لحاظ نوع معامله احتمالی سندی از آن باقی نخواهد ماند، اما در این گزارش به موارد قانونی در آمد مدیران عامل باشگاه های فوتبال در 3 بخش موجود در کشور می پردازیم.

مهمتر از درآمد مدیران عامل در فوتبال، موضوع شهرت  و استفاده از آن در مسائل غیر ورزشی است که شاید بزرگترن سد راه خصوصی شدن این تیم ها است، یک مدیر عامل با حضور در تیم های پرطرفدار می تواند حتی در یک انتخابات با تکیه بر هواداران فوتبال به راحتی پیروز شود و جمع آوری رای های میلیونی در فوتبال به راحتی آب خوردن است  اما در این گزارش طبق اطلاع از برخی منابع موثق رقم حدودی از درآمدمدیران عامل را بررسی کردیم.

تیم های فوتبال ایران به 3 بخش تقسیم می شوند و باشگاه های صنعتی، خصوصی و دولتی در لیگ برتر فوتبال با شرایط متفاوت از لحاظ نوع اداره باشگاه و درآمدزایی مد نظر در این گزارش است.

تیم های صنعتی:

 مدیران اینگونه تیم ها غالبا از مدیران و کارمندان فعال در واحدهای صنعتی کشورمان هستند که در کنار دریافت حقوق مشخص از کارخانجاتی مانند سایپا، سپاهان و صنعت نفت به دلیل مامور شدن در این باشگاه ها هم از حق ماموریت برخوردار می شوند.

تمایل نداشتن مدیران برای اعلام دقیق حقوق دریافتی امری طبیعی است و این حق را برای آنها قائل هستیم که مسائل شخصی آنها نباید در رسانه ها منتشر شود، لذا حقوق مدیران عامل طبق اطلاع از منابع آگاه و البته استعلام از خودشان به صورت تقریبی درج نموده ایم. مدیران باشگاه های  سایپا و سپاهان رقمی معادل 6 تا 10  میلیون تومان دریافت می کنند که با احتساب درآمد آنها از محل کار اصلی خود میزان حقوقشان در طول ماه به 15 تا 20 میلیون تومان می رسد.

البته طبق اعلام منابع موثق مدیران باشگاه های نفتی لیگ برتر از جمله پارس جنوبی جم، نفت مسجد سلیمان و صنعت نفت آبادان که آنها هم از کارمندان شرکت نفت هستند به دلیل مدیریت در باشگاه ها حقوق نمی گیرند و دریافتی آنها تنها از طریق فعالیتشان در وزارت نفت است. شنیده می شود حبیب الله رضایی، مدیرعامل جدید فولاد خوزستان که در سمت مدیر امور اجتماعی و خدمات شرکت فولادخوزستان فعالیت دارد هم تاکنون درآمدی از باشگاه نداشته است .

باشگاه های خصوصی:

 سپیدرود، تراکتورسازی، استقلال خوزستان، گسترش فولاد تبریز، پدیده مشهد و نساجی مازندران 6  تیم خصوصی لیگ برتر هستند که به جز 3 باشگاه گسترش فولاد تبریز، استقلال خوزستان و نساجی مازندران مدیران سایر باشگاه ها اعلام کرده اند با توجه به خصوصی بودن آنها پولی از مالکان دریافت نمی کنند و اگر هم دریافتی داشته باشند از جیب بیت المال نیست! و در این مورد چون مربوط به سرمایه شخصی است ایرادی به آن وارد نیست.

 طبق اطلاعات دریافتی مدیران عامل تراکتورسازی و گسترش فولاد به ترتیب سالی 100 و 120 میلیون تومان قرارداد دارند و علی امیری، مدیرعامل نساجی مازندران هم بین 4 تا 5 میلیون در ماه حقوق می گیرد.

ذوب آهن هم ازباشگاه های خصوصی محسوب می شود و شنیده می شود سعید آذری در کنار دریافت حقوق کارمندی در کارخانه ذوب آهن درآمدی هم از مدیریت این باشگاه به خود اختصاص می دهد.

باشگاه های دولتی:

 مدیران باشگاه های استقلال و پرسپولیس هم به عنوان 2 باشگاهی که تحت نظر وزارت ورزش و جوانان اداره می شوند و طبق اطلاع ما از منابع آگاه طبق مصوبه هیئت مدیره منتخب مجمع 2 باشگاه در طول هر ماه بین 9 تا 10 میلیون تومان حقوق دریافت می کنند.

 نکته حائز اهمیت در مورد مدیران عامل باشگاه های فوتبال در این موضوع است که برخی پاداش ها طبق اطلاع منابع آگاه برای آن دسته از مدیران عامل که حقوق  دریافت نمی کنند در طول  فصل رقمی فراتر از حقوق ماهیانه است.

به عبارتی مدیریت در باشگاه های ایرانی به ویژه دو تیم دولتی که البته بیشتر آنها در مناصب دیگر هم شاغل هستند یک رانت محسوب می شود. ریاست مجمع دو تیم تهرانی یعنی وزیر ورزش و جوانان مسئول انتخاب هیئت مدیره در این تیم های دولتی و پر طرفدار است و تصاحب صندلی مدیریت در این تیم ها به جز حقوق ماهیانه و درآمد های حواشی آن ، امتیازات زیادی را برای فرد مورد نظر به همراه دارد.

کمیته تحقیق و تفحص در روز های اخیر فعالیت خود را آغاز کرده است و  بحث تراز مالی باشگاه های و چگونگی درآمد زایی و هزینه باید مورد بررسی دقیق قرار بگیرد  و احتمالا اگر مماشاتی در بین نباشد اعداد و ارقام قابل توجهی بدست خواهد آمد. به نظر می رسد دریافت چند عدد فحش ناقابل در مقابل بی شمار راه های در آمد زایی روز صندلی مدیریت معامله ای صد در صد اقتصادی است  و دعوا برای نشستن روی صندلی مدیریت بی دلیل نیست.

 به تمامی موارد فوق در بحث حقوق مدیران عامل باشگاهی باید این نکته را اضافه کرد که در کوران نقل و انتقالات از بازیکنان خارجی و داخلی مدیر عاملان باشگاه ها با کمک معاونین مرتبط با نقل و انتقالات باشگاه ارقام قابل توجهی جابجا می شود و  شاید اگر منطقی به این ماجرا نگاه کنیم این حقوق حتما پول خُرد محسوب خواهد شد.