عنوان نشریه: مديريت بهره وري (فراسوي مديريت) : زمستان 1394 , دوره 9 , شماره 35 ; از صفحه 65 تا صفحه 81 .
نویسندگان: آل عمران رويا , آل عمران سيدعلي
چکیده:
دستمزد و بهره وري نيروي کار دو متغير کليدي بازار کار هستند و در دو سطح خرد و کلان به لحاظ منطق اقتصادي و سياست گذاري مورد توجه صاحب نظران اقتصادي قرار دارند. اين دو متغير از يک سوي به کارايي تصميم هاي آحاد اقتصادي و از سوي ديگر به رشد، توسعه و رفاه اقتصادي مربوط مي شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثرپذيري دستمزدها از بهره وري نيروي کار در ايران و در فاصله سال هاي 1357 تا 1391 مي باشد و براي تحليل موضوع از روش جوهانسن-جوسيليوس استفاده شده است. بر اساس نتايج به دست آمده از اين روش، اثرگذاري ضرايب متغير ها بر اساس مباني نظري مورد انتظار بوده و از نظر آماري نيز معني دار مي باشند. نتايج حاکي از آن است که در بلند مدت، افزايش هر يک از متغيرهاي متوسط بهره وري نيروي کار، سطح حداقل دستمزد، تحصيلات نيروي کار و ميزان اشتغال نيروي کار باعث افزايش سطح متوسط دستمزد مي شود. هم چنين نتايج مربوط به الگوي تصحيح خطاي برداري نيز حاکي از آن است که در هر دوره 0.79 از عدم تعادل کوتاه مدت براي رسيدن به تعادل بلند مدت تعديل مي شود.