نویسندگان: یوسف محمدزاده، نرگس تقی زاده، علمناز نظریان
چکیده:
زمینه و هدف: وقتی تفاوت فاحشی بین گروه‌های درآمدی در جامعه وجود داشته باشد، از مسیر کانال های متعدد، ممکن است بر سلامتی جوامع و ساختار هزینه های آن تاثیر بگذارد. مطالعه ی حاضر به بررسی تأثیر نابرابری و فقر(و سایر خصوصیات اقتصادی-اجتماعی جوامع) بر روی شاخص های سلامت عمومی و ساختار پرداخت های هزینه ای آن پرداخته است.
روش بررسی: مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی- کاربردی بوده و در نمونه ی ۳۴ کشور جهان(به لحاظ برخورداری از داده های منظم از نابرابری درآمد) طی دوره ی زمانی ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۲ با استفاده از رویکرد داده های تابلویی انجام گرفته است. برای برآورد مدل‌ها از نرم افزار Eviews9 استفاده شده است. برآوردها طی مدل های جداگانه برای شاخص های سلامتی و هزینه های آن انجام شده است.
یافته ها: نابرابری درآمد و فقر از یک سو موجب کاهش سلامت عمومی گردیده و از سوی دیگر سهم افراد از پرداخت های بهداشتی و درمانی را افزایش می دهد. همچنین سطح آموزش موجب ارتقای سلامت جامعه و کاهش پرداخت های مستقیم از جیب و خصوصی افراد می شود. تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ موجب افزایش مخارج خصوصی سلامت و پرداخت های مستقیم از جیب افراد می گردد.
نتیجه گیری: در مسیر توسعه ی اقتصادی باید توجه ویژه به مسئله ی نابرابری درآمد بین افراد جامعه شود. با بروز نابرابری و فقر نسبی بیشتر، مشکلات روحی و روانی در جامعه تعمیق یافته و سلامت افراد دچار آسیب جدی می شود. این مسئله با تضعیف مدیریت کارایی بخش سلامتی، پرداخت های مستقیم از جیب افراد را نیز افزایش داده و بنابرین موجب تضعیف مضاعف سلامتی عمومی می شود.
____________