نویسندگان: پيمان قرباني, محمود غروي
عنوان نشریه: روند (روند پژوهش هاي اقتصادي) : بهار و تابستان 1392 , دوره 20 , شماره 61-62 ; از صفحه 13 تا صفحه 41 .
چکیده:
در اين پژوهش، رشد پول حداکثرکننده حق الضرب پول را برآورد نموده و به مقايسه آن با رشد پول تحقق يافته در اقتصاد ايران مي پردازيم. براي اين منظور با بررسي متون علمي موجود در خصوص حق الضرب پول، الگوي کيگان را انتخاب نموده و با استفاده از فرضيه شکل گيري انتظارات تورمي و با اجراي يک رشته عمليات رياضي، الگوي مربوطه را به صورت يک مدل اقتصادسنجي تبيين نموده و سرانجام برآورد مي نماييم. مهم ترين متغيرهاي مورد استفاده دراين پژوهش شامل: نقدينگي (M2)، شاخص قيمت مصرف کننده (CPI)، رشد اين شاخص يعني تورم و توليد ناخالص داخلي (GDP) است. يافته هاي اين مطالعه که با استفاده از داده هاي فصلي (1367:2-1387:2) برآورد شده، نشان مي دهد که در قلمرو زماني پژوهش رشد نقدينگي تحقق يافته دست کم به ميزان 5 درصد از رشد نقدينگي حداکثرکننده حق الضرب فراتر بوده و در واقع، دولت نتوانسته است از درآمد حاصل از حق الضرب پول استفاده حداکثري نمايد و از سوي ديگر، اقتصاد را با اثرات تورمي رشد بيش از حد نقدينگي مواجه نموده است.