عنوان نشریه : پایش : فروردین و اردیبهشت 1394 ، دوره14 ، شماره2 ، صفحه137_144
نویسندگان : حمید سپهردوست ، سمانه ابراهیم نسب
چکیده:
مرگ و مير کودکان زير پنج سال از جمله شاخص هاي ارزيابي سطح سلامت در جوامع است که متاثر از شاخص هاي اقتصادي و اجتماعي نظير شاخص توسعه انساني است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي رابطه علي بين شاخص توسعه انساني و نرخ مرگ و مير کودکان زير پنج سال در کشور طي سال هاي 1360 الي 1390 است. پژوهش حاضر يک مطالعه مقطعي (توصيفي - تحليلي) بود که در آن با استفاده از آزمون رگرسيون و روش حداقل مجذورات معمولي به بررسي اثر شاخص توسعه انساني و برخي متغيرهاي کلان اقتصادي بر نرخ مرگ و مير کودکان زير پنج سال کشور پرداخته شد. براي اين منظور از داده هاي مرکز آمار ايران، بانک جهاني و گزارش هاي توسعه انساني سازمان ملل متحد استفاده شد. نتايج حاصل از تخمين الگو نشان داد که بهبود شاخص توسعه انساني طي دوره مورد مطالعه باعث کاهش مرگ و مير کودکان زير پنج سال شده است. همچنين متغيرهاي کنترلي از نوع متغيرهاي اقتصادي در الگو تخمين شامل تورم، ضريب جيني و نرخ بيکاري با نرخ مرگ و مير کودکان زير پنج سال رابطه مثبت و متغير تقاضاي بيمه عمر رابطه منفي با نرخ مرگ و مير کودکان نشان دادند. بنابراين بهبود شاخص توسعه انساني در زمينه هاي آموزش، اشتغال درآمدزا و بهداشت جامعه مي تواند به عنوان يکي از مهم ترين شاخص هاي اثرگذار، موجب کاهش نرخ مرگ و مير کودکان تلقي شود، لذا مقتضي است که سياست گذاري هاي دولت در زمينه سلامت کشور با هدف کاهش نرخ مرگ و مير کودکان زير پنج سال، هماهنگ با برنامه هاي توسعه انساني و زيرمجموعه هاي آن يعني شاخص هاي درآمد سرانه، تحصيلات و اميد به زندگي باشد.