استاد دانشگاه علامه طباطبایی و مدیرعامل موسسه دین و توسعه در دیدار با رییس سازمان توسعه تجارت و جمعی از مسوولان عالی این سازمان، گفت: با توجه به اینکه ساختار نهادی اقتصاد بر تولید اتکا نداشته و علیه تولید کار می‌کند، نتیجتا کسی به دنبال تولید نمی‌رود و واسطه‌گری جای تولید را گرفته است.
به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه تجارت، دکتر «فرشاد مومنی» که در باب رابطه توسعه و تجارت سخن می‌گفت، افزود: ساختار نهادی کشور یک وضعیت خاص دارد و اقتصاد ایران به گونه‌ای ساختار نهادی را شکل می‌دهد که تولید با مشکل جدی روبرو شده است.
وی با بیان اینکه سابقه این مشکل به قبل از اکتشاف نفت در ایران باز می‌گردد، اظهار داشت: بازسازی ساختار نهادی و آسیب‌شناسی این مسئله یک ضرورت جدی پیش‌روی مسوولان اقتصادی ایران است.
مدیرعامل موسسه دین و توسعه یکی دیگر از مشکلات ساختار نهادی ایران در بخش تولید را هزینه‌های بالای مبادله دانست و گفت: این هزینه‌ها باید حاشیه سود را به حدی بالا ببرد تا افراد رغبت به تولید داشته باشند؛ این در حالی است که مطالعات نشان می‌دهد، سود‌آوری بخش واسطه‌گری در بخش کشاورزی هشت برابر تولید کشاورزی و در بخش صنعت پنج برابر بخش تولید صنعتی است.
وی با بیان اینکه با یک معضل بنیادی در این حوزه مواجه هستیم، افزود: لازم است مسوولان اقتصادی کشور در این خصوص ارزیابی جامعی داشته باشند.
مومنی در ادامه ملاحظات اقتصاد سیاسی را مشکل دیگر بخش تولید دانست و گفت: ذینفعان، رویکردها و اندیشه‌های مختلفی در خصوص تولید دارند؛ حال آنکه راه نجات کشور خروج از خام فروشی و حرکت به سمت تولید کالاهای با ارزش افزوده بالا است.
وی با استناد به جمله‌ای از« فردریک لیست» خواستار تفاوت میان مقوله رونق‌بخش به تجارت در برابر مساله رونق‌بخش به زندگی تاجران شد و افزود: اگر قرار است تجارت رونق بگیرد باید قیدهای تولیدگرا در مسیر اقدامات تجار قرار داده شود چراکه در این حالت شاهد رونق‌بخشی به زندگی تجار هم خواهیم بود اما اگر مساله زندگی بازرگانان را در اولویت اول قرار دهیم آن وقت تجارت هم از بین خواهد رفت.
این کارشناس اقتصادی رمز موفقیت در تجارت را علاقه و گرایش تولیدی دانست و افزود: وجود افراد تولیدگرا در راس سازمان توسعه تجارت، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی و همچنین شورای اصناف کشور امتیاز بزرگی است.
وی گفت: امروز در سه بخش از نهادهای سرنوشت‌ساز در امر توسعه، افرادی قرار گرفته‌اند که علایق تولیدی دارند و همین امر موجب رواج اندیشه تولیدمحوری می‌شود.