جنگ تجاری چین و امریکا یکی دو سالی سروصدا زیاد راه انداخته بود و به تازگی طرفین به توافق رسیدند، دولت ترامپ با هدف حمایت از صنایع داخلی و حفظ منافع ملی روی واردات کالای چینی ها و چند کشور دیگر تعرفه بالایی وضع کرده بود، قرار بود این کار کمک حال صنایع داخلی مهم باشد که از کالاهای ارزان چینی و ارزان نگه داشتن عمدی پول چینی ها متضرر شده بودند. آیا کار موفق بود؟

در یک تحقیق جدی صنایع مختلفی که به درجات گوناگون به اصطلاح "حمایت" شده بودند را مطالعه کردند، وسایل نقلیه موتوری، تجهیزات روشنایی الکتریکی، فلزات ساختمانی و معماری و چندتایی دیگر، این تعرفه ها بر واردات باعث شده بود اشتغال در صنایع حمایت شده افزایش پیدا کند (حدود 0.3 درصد افزایش در صنایع حمایت شده). اما همین تعرفه ها باعث افزایش هزینه های صنایع داخلی که از کالای وارداتی استفاده می کردند هم شده بود که کاهش اشتغال را در پی داشت (حدود 1.1 درصد کاهش در صنایع تحت تاثیر افزایش هزینه)!

اما قضیه جنبه بدتری هم داشت، چینی ها و برخی کشورهای صادرکننده به امریکا هم مقابله به مثل کردند و تعرفه روی کالاهای وارداتی را افزایش دادند، این هم ضربه دیگری به شرکت های امریکایی فعال در دیگر کشورها بود که توان رقابت خود را از دست دادند. گفته می شود که در این جنگ تجاری در کل اشتغال در حدود 1.4 درصد کاهش نشان می دهد. بدتر اینکه قیمت ها افزایش پیدا کرده بود، ولی خروجی و تولید کل صنعتی تغییری نکرد، بار این قیمت اضافی هم بر دوش مصرف کنندگان بود. از درس های پایه اقتصاد کلان هم این را هم می دانیم که کاهش دستوری صادرات و به اصطلاح افزایش ارزش پول ملی با فاصله باعث صادرات هم خواهد شد!

خلاصه این مبادله و تجارت و اقتصاد باز را باید قدر دانست، آنچه رخ داد چندان غریب نبود. حمایت از تولید ملی البته ممکن است، ولی راهش کم کردن موانع پیش روی تولیدگنندگان است، با پول پخش کردن و تعرفه بستن چیزی را که از در بیرون کرده ایم از پنجره بر می گردد. بعید است در جاهای دیگر دنیا هم نتیجه تفاوت زیادی با تجربه امریکا داشته باشد، والله اعلم.

منبع: https://t.me/RahbordChannel