درباره دانشجوی شهید احسان آقاجانی
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون
توفیق داشتم در یکسال اخیر تقریباً هر هفته شهید عزیزمان جناب آقای احسان آقاجانی معمار را زیارت کنم. آخرین ملاقات ما ساعت 5 عصر روز سه شنبه (روز قبل از حادثه تروریستی مجلس) بود که برنامه کاری کلاس درس هفته بعد را با ایشان و دوست دیگر هم دورهشان هماهنگ کردیم؛ غافل از اینکه هفته آینده او درس آموز مکتب سالار شهیدان خواهد بود و ما در حسرت دیدار دوباره اش.
چند نکته درباره او و شهادت مظلومانهاش:
1. احسان عزیز دانشجویی خوش فکر، پر تلاش، پیگیر، دقیق و علاقه مند بود. نکته سنجی علمی فراوانی داشت و سؤالات دقیقی را در کلاس مطرح میکرد. تجربه چند ساله او در جایگاه کارشناس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی بر این نکته سنجی میافزود. در آخرین جلسه کلاس سوال دقیقی را پرسید که قرار شد درباره آن تحقیق کنم و جواب ایشان را در جلسه بعد بدهم؛ اما افسوس که ... .
2. با شهادت احسان عزیز باز هم باور کردیم که شهادت بی حساب و کتاب نیست. او لیاقت شهادت را داشت. اعتقاد، ایمان، اخلاق و عمل او در تراز یک شهید بود. پروفایل تلگرام او را همه دیدهایم که چگونه با کربلا پیوند داشت. احسان عزیز! شهادتت مبارک.
3. فراق او برای ما که ایام کوتاهی همنشین او بودیم دشوار است. بی شک بار این فراق برای پدر و مادر عزیز و همسر محترمش – که تنها چند ماه از پیوند مشترکشان میگذشت – صدها بار دشوارتر است. از خداوند بزرگ برای خانواده محترم و دوستان و همکارانش صبر جمیل و اجر جزیل مسألت میکنیم.
4. گر چه احسان عزیز دیگر در میان ما نیست اما راه او ادامه دارد. از خداوند بزرگ بخواهیم که ما را در این راه قرار دهد و از لغزشهای گذشته ما چشم پوشی کند.
و در آخر: چه خوب است اگر به همت همه ما موزه شهدای دانشگاه تأسیس شود تا همواره یاد و نام آنان در خاطر دانشجویان و اساتید امروز و فردای دانشگاه جاودان بماند.
ناصر یارمحمدیان:
احسان عزيزم از سحر تا كنون بارها با تو سخن گفته ام اما كجا بهتر از جمع دوستانت با تو سخن گفتن. تو براي من نه يك دوست كه يك آموزگار بودي. نه درس پژوهش دادي كه درس زندگي هم دادي. هميشه از شيرين زبانيت انرژي و از كارت درس گرفتم.
از تو آموختم كار بايد دغدغه مند باشد وگرنه بي نتيجه است. اموختم به پژوهش و كار براي كشور بايد عشق ورزيد نه با تئوري هاي اقتصادي كار را با دستمزد حقيقي تراز كنيم.
نگراني هاي تو درباره تبعيض و ظلم را فراموش نميكنم. فراموش نميكنم چقدر نگران گسترش شبه دولتي ها بودي، چرا نگران بخش خصوصي واقعي در جهت اعتلاي اقتصاد كشور بودي. سخنان جانانه ات درباره چند پارگي دولت و شكل گيري نهادهاي عمومي غير دولتي در كميسيون هاي مجلس را از خاطر نميبرم. چقدر از توسعه نامتوازن در كشور حرف ميزدي. چقدر به دنبال موضوع رساله دكتري براي حل مسائل اساسي كشور مي گشتي. با اخرين اقدام حود نيز نشان دادي شهادت بچه بازي نيست مرد ميخواهد.
خدا توفيق دهد ادامه دهنده راهت باشيم.
یکی دیگر از همکاران مرکز پژوهشهای مجلس
احسان آقاجانی، در حمله تروریستی روز چهارشنبه به مجلس به شهادت رسید. کاربرد کلمه شهادت درباره او دقیق و مناسب است زیرا
تلاش حرفه ای وی براستی در راه توسعه بود و
سلوک و مشی شخصی وی بسیار آرام، اخلاقی و در راه تعالی.
وی در حال ورود به ساختمان مجلس برای دفاع از توسعه کشور و همراه دیگر هموطنان قربانی تروریسم به شهادت رسید.
این پژوهشگر معاونت اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس - با روش تمرکز و تقسیم کار تخصصی این مرکز - پس از سالها کار متمرکز و تخصصی روی موضوع اصل ۴۴ و شرکتهای دولتی و واگذاری آنها تبدیل شده بود به یک کارشناس حرفه ای یا به قول فرنگیها
Expert
در حوزه حرفه ای و محل مراجعه همکاران و نمایندگان و دیگر کارشناسان در این زمینه های پژوهشی و تقنینی.
احسان آقاجانی از نظر روحیه پژوهشی پرتلاش، پیشرو و صریح یا اصطلاحا شجاع و جنگنده بود و این روحیه مبارزه مسوولانه در کنار حجب اخلاقی و حیا و پرهیز مذهبی وی ترکیب شخصیتی جالبی ایجاد میکرد.
در این چند ساعتی که از شهادت وی باخبر شدم گذشته از اندوه شخصی و نیز نگرانی برای مادر و پدر محترم و همسر تازه عروس وی و دیگر بستگانش به فقدان وی و کارهای در دست پژوهش او میاندیشم و یک خلاء جدی احساس میکنم و بیش از هرچه، یک اصطلاح، پیاپی در ذهنم طنین میاندازد: سرمایه انسانی، ...
سرمایه_انسانی، ...
احسان مصداق بارز این اصطلاح بود و
احساس این خلاء و فقدان این سرمایه انسانی بهترین شاهد و انگیزه من است برای اصرار و تلاش برای صلح و آرامش و برای ضرورت همه، دقیقا همه ی همه ی تلاشهای ممکن برای پرهیز و پیشگیری از جنگ، خشونت، حذف و ...