بازیگران اقتصادی و سرمایه گذاران اکنون این سوال را در ذهن دارند که دولت آینده چه خواهد کرد؟ و تصمیمات آن چه تاثیری بر اقتصاد و سرمایه گذاری دارد؟ پیش بینی قطعی آینده هیچگاه ممکن نبوده بنابرای آنچه می گوییم سه ویژگی دارد: موقت است، مشروط است و غیرقطعی.

◾️موقت است چون ما هنوز فقط رییس دولت را می شناسیم و کابینه و افراد کلیدی را نمی شناسیم.

◾️مشروط است چون به پارامترهای دیگری هم وابسته است از جمله تحریم ها.

◾️غیرقطعی است چون آینده سرشار از ناشناخته ها، رخدادها و قوهای سیاه است. ولی آنچه فعلا تا زمان تشکیل کابینه می توانیم به عنوان سناریوی برتر در قالب ۱۶ گزاره موقت و مشروط بگوییم چنین است:

۱.چالش های درون حاکمیتی دست کم برای دو سال فروکش می کند، چرا که فردی قابل اعتماد در راس قوه مجریه است و از نظر شخصیتی هم فردی چالش گر نیست و با سایر ارکان حکومت رابطه خوبی دارد.

۲. احتمال دارد توافقات برجام قبل از استقرار دولت رئیسی به نتیجه برسد به چندین دلیل مختلف.

۳. همانند هشت سال قبل برای مدتی تورم تخلیه می شود و پایین می آید (با فرض بند۲) ولو اینکه موتور پشت تورم (نقدینگی) همچنان مشغول به کار باشد.

۴. تورم همچنان ویژگی اقتصاد ایران خواهد ماند ولو اینکه در یک یا دو سال تورم حتی به یک رقمی شدن هم نزدیک شود. تا اطلاع ثانوی و با فرض رشد نقدینگی بالای ۲۰ درصد، تورم در ایران ساختاری است.

۵. یارانه ها دست کم برای بخشی از مردم افزایش پیدا می کند. با هدف پوشش های رفاهی بیشتر (البته نمی دانیم که منابع آن چگونه تامین خواهد شد.)

۶. با فرض بند ۲، قیمت دلار افزایش کهکشانی نخواهد داشت و ممکن است به صورت مقطعی جلوی افزایش قیمت دلار گرفته شود. (توضیح بیشتر اینکه  با فرض بند ۲ و با فروکش کردن هیجانات داخلی و بین المللی و گشایش های نفتی، نرخ ارز آمادگی بیشتری برای ثبات دارد حالا اگر در این میانه دولت هم بخواهد در کوتاه مدت قیمت ارز را ثابت نگاه دارد کارسختی در پیش نخواهد داشت.)

۷. روابط با چین و روسیه گسترش می یابد، با کشورهای همسایه عادی تر می شود ولی رابطه با آمریکا و اروپا به نتیجه بند 2 بستگی خواهد داشت.

۸. اصولا دولت های جدید معروف هستند که ماه عسل دارند. احتمالا ماه عسل دولت جدید، کمی طولانی تر باشد و روابط مهربانانه دولت و مجلس طول بکشد تا شش ماه قبل از انتخابات مجلس بعدی که نمایندگان مجدد به یاد این نکته بیفتند که مردم تحت فشارند.

۹.با توجه به تاکید مبارزه با فساد، احتمالا چند پرونده مهم اقتصادی خواهیم داشت که به دادگاه ارسال خواهد شد.

۱۰. تغییرات مدیریتی در بزرگ‌ترین شرکت های ایران که بخش مهمی از آن ها دولتی هستند روی خواهد داد و این خود منجر به کند شدن برخی از تصمیم گیری ها و سپس برخی چرخش های ۱۸۰ درجه ای خواهد شد.

۱۱. دولت جدید از بین دو گزینه اصلاحات ساختاری و نوآوری سیاستی-ابزاری، گزینه دوم را انتخاب خواهد کرد. تغییرات ساختاری در اقتصاد ایران، نیازمند پرداخت هزینه های اجتماعی بسیار بالا، اجماع سیاستی، نخبگانی و همگانی و همچنین وجود آرامش نسبی است که فعلا مفقودند.

۱۲. رییس جمهور جدید مردی از جنس حاکمیت و آشنا به روابط درون و بیرون آن است و این کمک می کند اگر رای بر تغییرات اقتصادی داشته باشند با قدرت و همراهی قوای دیگر این کار را راحت تر انجام دهد.

۱۳. ممکن است برای مدت یک سال، قیمت گذاری ها به سمت دستوری شدن و دولتی شدن پیش برود.

۱۴. ساخت و ساز مسکن با حمایت ویژه دولت فعال خواهد شد.

۱۵. اگر رئیسی می گفت که رقیب من فساد و ناکارآمدی است (در عرصه انتخابات) اما مهم ترین رقیب وی در عرصه اداره کشور ناترازی بودجه است. انتظارات تلنبار شده از یک طرف، وعده های انتخاباتی از طرف دیگر به بودجه ناتراز دامن می زند. تصمیم سخت پیش‌روی پاستورنشین آینده، انتخاب بین وعده‌ها و ممکن ها خواهد بود.

۱۶.  آنچه می دانیم این است که دولت رییسی به هیچ وجه با دولت احمدی نژاد و دولت روحانی قابل مقایسه نیست. نه از لحاظ شخصیت رییس دولت و نه از لحاظ شرایط مملکت. بنابراین عملکرد اقتصادی آن نیز کپی برابر اصل هیچکدام نخواهد بود.

با توجه به موارد شازده گانه فوق:

▫️در عرصه کلان؛ از دولت جدید در تصمیمات سخت اما درست، حمایت کنیم.

▫️در حوزه کسب وکار، استراتژی هایی انتخاب کنیم که متناسب با شرایط محیط جدید باشد.

▫️در زندگی شخصی، سرمایه خود را با توجه به پیش‌بینی‌ها و پیشامدها بهتر مدیریت کنیم.

https://t.me/DiamondCMG