تحریم های بانکی و عدم تخصیص یورو توسط بانک مرکزی برای ثبت سفارش ماشین آلات خط تولید، به نوعی قوز بالای قوز شده است و پیچ و خمی هزارتو را در بخش واردات ایجاد کرده است.

اوضاع اقتصادی مردم در چند سال گذشته به واسطه فشارها و تحریم های بیش از حد خارجی، در شرایط مطلوبی قرار ندارد.

بی شک درصدی از افزایش نرخ تورم و آمار بیکاری ناشی از همین تحریم ها است. تحریم هایی که مستقیم اقتصاد ایران را هدف گرفته است.

چه کسی فکرش را می کرد نبود قوطی کنسروی برای رب سازی یا درب قوطی روغن نقل محافل عمومی شود؟ واقعیت این است که ما توان ساخت بخشی از نیازهای کارخانه ها و تولیدی ها را نداریم و باید از کشورهای دیگر وارد کنیم. اما همین واردات گاهی با مشکلاتی رو به رو می شود که عرصه بر افرادی که سرمایه خود را وارد تولید کرده اند، تنگ می کند.

در سال رونق تولید، مشکلات در مسیر تولید برای تولید کنندگان کم نیست. مشکلاتی که بر اثر فشار بیرونی اتفاق افتاده است و  عدم تمرکز مدیریت صنعتی برای تقویت ساختار تولید نیز، بر این مشکلات افزوده است.

برخی سیاست های وزارت خانه متولی صنعت با داعیه حمایت از تولید کنندگان نه تنها اصلاح نشده بلکه در دو سال اخیر بر میزان عدم ثبات تصمیم گیری افزوده شده است به طوری که یک جور بلاتکلیفی در حوزه تولید کشور حاکم شده، از میز طراحان صنعتی برای طراحی قطعاتی که در داخل تولید نمی شود تا محصولاتی که نبودش دارد بخش های دیگر را اذیت می کند.

در این بین تحریم های بانکی و عدم تخصیص یورو توسط بانک مرکزی برای ثبت سفارش ماشین آلات خط تولید، به نوعی قوز بالای قوز شده است و پیچ و خمی هزارتو را در بخش واردات ایجاد کرده است.

اقتصاد مقاومتی با پرداخت کارمزد ۱۶ درصدی تولید کنندگان، برای تبدیل ارز‎های دیگر به یورو هم خوانی ندارد و بدیهی است چنانچه راهکاری برای کاهش این درصد اندیشیده نشود تولید ما دچار یک رکود در بلند مدت خواهد شد.

رکودی که باعث سایش و فرسایش توان تولیدکنندگان برای عبور از بروکراسی پیچیده و صرف زمان چند ماهه برای ارسال حواله و ارز توسط صرافی و بانک تا زمان برداشت توسط شرکت های سازنده ناشی از تحریم بانکی می شود.

سنگینی و کاغذ بازی بانک ها در مسیر بنگاه داری و عدم همکاری آنها در پرداخت تسهیلات تکمیلی ناشی از چند برابر شدن نرخ ارز باعث شده تولید کننده به فکر فروش ابزار تولید و پیوستن به صف سود ماهیانه بگیرها بیفتد، طوری که طبق آمار بانک مرکزی با افزایش سرمایه گذاری در بانک ها روبه رو شده ایم. این یعنی سود ماهیانه ثابت به دغدغه های چرخ تولید می چربد.

وزارت صمت باید استهلاک ماشین آلات تولید را هم مد نظر قرار دهد که در صورت تأمین نشدن ابزار ارتقا و بهبود ماشین آلات دچار نقصان در خط تولید خواهند شد. چنان که شاهد خارج شدن ماشین آلات خط تولید لبنیات با توجه به عدم ساخت آن در داخل کشور هستیم.

در آخرین اقدام تامل برانگیز وزارت صنعت، ماشین آلات خط تولید لبنیات که قبلا با استفاده از ارز دولتی ثبت سفارش و بعد از پشت سر گذاشتن موارد و مشکلات فوق وارد گمرک ایران شده است، از ترخیص آنها ممانعت به عمل آورده و خواستار دریافت مابه التفاوت نرخ ارز از تولید کنندگان هستند.

بی شک افرادی که در این شرایط پول و سرمایه خود را وارد کار تولید می کنند که باعث اشتغال زایی برای صدها نفر می شود، باید بیشتر مورد توجه و حمایت دولت قرار بگیرند نه اینکه هر روز قانونی بگذارند و سنگی شود پیش پای آنها.

عدم ثبات در قوانین مجالی به تولید کننده نمی دهد که بر اساس طرح توجیهی اولیه حرکت کند. مشکلات فراوان در تغییر قوانین ثبت سفارش و اخذ تاییدیه ها در وزارت صنعت  و ... را می توان به این جریان افزود.

یک تولیدکننده: این دستگاه با نرخ ارز دولتی 4800 تومان، 400 هزار یورو بوده و چون بانک مرکزی یورو ندارد ما 16 درصد کارمزد دادیم و یوان را به یورو تبدیل و تسویه کردیم. در حال حاضر دستگاه ما در گمرگ ایران گیر کرده و وزارت صنعت می گوید باید ما به التفاوت یورویی نیمایی که 9 هزار تومان است را باید بدهید.

منبع: عصر ایران