چند سالی است که واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در راستای کاهش هزینه‌های دولت و کمک به فوتبال کشور، کلید خورده است. با این حال هر بار که خصوصی سازی این دو باشگاه جدی می‌شود با بهانه‌ای از دستورکار خارج می‌شود؛ آخرین بهانه این بود که این دو باشگاه، بنگاه فرهنگی هستند از این رو امکان واگذاری به بخش خصوصی وجود ندارد.

با این حال سال گذشته وزیر ورزش و جوانان در نامه‌ای به رئیس جمهور خواهان واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی شد. پس از ارسال این نامه و با موافقت وزارت اقتصاد، هیأت وزیران با خصوصی سازی این دو باشگاه تهرانی موافقت کرد.

پس از اعلام قطعی هیأت وزیران، سازمان خصوصی سازی به عنوان متولی واگذاری بنگاه‌های دولتی، خواهان دریافت صورت مالی باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال جهت به جریان انداختن روند خصوصی سازی این دو باشگاه شد.

پس از کش و قوس‌های فراوان و تأخیر در ارائه صورت‌های مالی از سوی یکی از این دو تیم، بالاخره مدارک کامل و سرخابی‌ها وارد روند واگذاری شدند.

همچنین نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بررسی بودجه سال ۹۸ دولت را مکلف به عرضه ۵ درصد سهام سرخابی‌ها در بورس تا پایان شهریور امسال کردند تا پس از آن باقی سهام این دو باشگاه نیز واگذار شود.

عدم ورود هیأت واگذاری به جریان سرخابی‌ها

در این بین، اگرچه در جلسه‌ای با حضور مدیران وزرات ورزش و دو باشگاه پرسپولیس و واستقلال نحوه واگذاری این دو باشگاه بررسی شده است اما طبق اعلام مسئولان سازمان خصوصی سازی، هنوز هیأت واگذاری به عنوان متولی اصلی برای تعیین قیمت پایه و شرایط واگذاری، جلسه‌ای در خصوص تعیین تکلیف این دو باشگاه برگزار نکرده است.

بنابراین هرچقدر هم در رابطه با مزایا و الزامات واگذاری این دو باشگاه صحبت شود، تا زمانی که هیأت واگذاری به بررسی ابهامات نپردازد و برای نحوه واگذاری و قیمت پایه تصمیم گیری و آن را مصوب نکند، نمی‌توان چندان صحبت‌های مسئولان ورزشی و اقتصادی کشور را جدی گرفت.

این موضوع به سبب تجربه‌ای که از روند واگذاری این دو باشگاه در اقتصاد ایران وجود دارد، بسیار پررنگ‌تر به نظر می‌رسد چرا که طی دهه اخیر هر چند وقت یک بار بر لزوم خروج سرخابی‌ها از چتر حمایتی دولت تاکید شده و حتی در چند مورد جلساتی برای واگذاری برگزار و خریدارانی نیز پای معامله آمده اند اما به سرانجام‌نرسیده است.

مهر